{{вызн|1=КомніныКамніны}}<ref name=pr>Напісанне '''Камніны''' у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.7., Мн., 1998, С.532.</ref> ({{lang-el|Komnhnoi}}) — арыстакратычны род, дынастыя [[Імператары ўсходнерымскія|візантыйскіх імператараў]] (6 імператараў у 1081–1185 гг.). Вядзе пачатак з горада [[Горад Комнэ|Комнэ]] каля [[Горад Філіпопаль|Філіпопаля]] ў Фракіі. Комніны здолелі ўмацаваць [[Усходняя Рымская імперыя|Усходнюю Рымскую імперыю]] ({{вызн2|1=Візантыю}}), пашырыць яе межы на ўсход і паўночны захад. Ва ўнутранай палітыцы абапіраліся на землеўласніцкую і ваенную арыстакратыю, згуртаваную сваяцтвам у адзіны «клан», які меў тэндэнцыю да ператварэння ў замкнёную сацыяльную групу, і, збольшага, на правінцыйныя гарады. Асаблівасцю знешняй палітыкі Комнінаў была сістэма саюзаў з [[Заходняя Еўропа|заходнееўрапейскімі]] дзяржавамі, звычайна замацаванымі шлюбамі, і ўсталяванне суверэнітэту над суседнімі дзяржавамі ([[Венгрыя]], [[Сербія]], [[Антыёхійскае княства]]). Комніны надалі шырокія прывілеі на тэрыторыі імперыі італьянскім рэспублікам: [[Венецыянская рэспубліка|Венецыі]] і [[Генуэзская рэспубліка|Генуі]]. Нашчадкі [[Андронік I Комнін|Андроніка I]], якія прынялі імя «{{вызн2|1=[[Дынастыя Вялікіх Комнінаў|Вялікія Комніны]]}}», былі імператамі [[Трапезундская імперыя|Трапезундскай імперыі]] (1204–1461).
