Іван Шамякін: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=Іва́н Пятро́віч}} {{вызн|1=Шамя́кін}} ([[30 студзеня]] [[1921]], [[Вёска Карма|в. Карма]] [[Добрушскі раён|Добрушскага р-нараёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобл.вобласці]] — [[14 кастрычніка]] [[2004]], [[Мінск]]) — беларускі пісьменнік.

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў Макаўскую сямігодку. Скончыў Гомельскі тэхнікум будаўнічых матэрыялаў ([[1940]]), працаваў у [[Беласток]]у. У 1940—1945 у Чырвонай Арміі — камандзір гарматы, затым камсорг дывізіёна. Удзельнічаў у баях пад [[Мурманск]]ам, у вызваленні Польшчы, у баях на [[Одэр]]ы. У 1945—1948 настаўнічаў у вёсцы Пракопаўка Церахаўскага р-на. З 1946 вучыўся на завочным аддзяленні Гомельскага педагагічнага інстытута. Скончыў Рэспубліканскую партыйную школу пры ЦК КПБ (1950). Працаваў старшым рэдактарам Беларускага дзяржаўнага выдавецтва, быў галоўным рэдактарам альманаха [[Нёман (1945)| «Советская Отчизна»]]. З 1954 — намеснік старшыні, з 1966 — сакратар, з 1968 — другі сакратар, з 1971 — першы намеснік старшыні, у 1976—1980 — першы сакратар праўлення [[Саюз беларускіх пісьменнікаў| Саюза Пісьменнікаў БССР]]. ЗУ 1980-1990 гадах — галоўны рэдактар выдавецтва «Беларуская Савецкая Энцыклапедыя». У 1963 як член дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XVIII сесіі Генеральнай АсамблеіСтаршыня [[ААН]].Вярхоўны Дэпутат Вярхоўнага СаветаСавет БССР (1963—85 гг.) і СССР (1980—89 гг.). Старшыня| Вярхоўнага Савета БССР (1971—85 гг.). Член-карэспандэнт [[АН БССР]]. Член Саюза Пісьменнікаў СССР (з 19471971—1985).

Дэбютаваў у час [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] нарысамі і вершамі ў армейскай газеце «Часовой Севера». У 1945 надрукаваў аповесць «Помста» (часопіс «Полымя»). Аўтар раманаў «Глыбокая плынь» (1949, інсцэніраваны ў 1956), «У добры час» (1953), «Крыніцы» (1957, інсцэніраваны ў 1961), «Сэрца на далоні» (1964, інсцэніраваны ў 1965), «Снежныя зімы» (1970), «Атланты і карыятыды» (1974, аднайменны відэафільм Беларускага тэлебачання, 1980), «Вазьму твой боль» (1979, экранізаваны ў 1981), «Петраград  — Брэст» (1983), «Зеніт» (1987). Цыкл з пяці аповесцей («Непаўторная вясна», 1957; «Начныя зарніцы», 1958; «Агонь і снег» і «Пошукі сустрэчы», 1959; «Мост», 1965) аб'яднаны ў пенталогію «Трывожнае шчасце» (1960, 1973, 1982). Выйшлі кнігі апавяданняў і аповесцей: «На знаёмых шляхах» (1949), «Дзве сілы» (1951), «Апавяданні» (1952), «Першае спатканне» (1956), «Матчыны рукі» (1961), «Вячэрні сеанс» (1968), «Лес майго земляка» (1970), «Бацька і дзеці» (1971), «Сцягі над штыкамі» (1976), «Гандлярка і паэт. Шлюбная ноч» (1976, пастаўлены кінафільмы адпаведна ў 1978 і 1980), «Браняпоезд „Таварыш Ленін“ (1985), „У роднай сям'і“ (1986), „Драма“ (аповесці, гістарычныя сцэны, 1990), а таксама кніжка апавяданняў для дзяцей „У Маскву“ (1950). У 1965—1966 выйшаў Збор твораў у 5-ці, у 1977—1979  — у 6 тамах.