Аршанская правінцыя: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
больш не распазнаецца як ізаляваны артыкул, removed: {{ізаляваны артыкул}} |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
'''Аршанская правінцыя'''
* [[Аршанскі павет|Аршанскі]];
* [[Дубровенскі павет|Дубровенскі]];
* [[Сенненскі павет|Сенненскі]]
у якія ўваходзілі 89 сёл, 1922 вёскі, 23 мястэчкі, 45 манастыроў. На тэрыторыі Ашмянскай правінцыі размяшчаліся 6 старостваў (самыя вялікія з іх Бабінавіцкае і Цяложскае), найбуйнейшыя ва Усходняй Беларусі магнацкія ўладанні — Дубровенскае, Копыскае, Любавіцкае (цяпер тэрыторыя [[Расія|Расіі]]) графствы і інш. Правінцыя скасавана ў [[1777]] г. у адпаведнасці з «Устанаўленнямі для кіравання губерняў Усерасійскай імперыі» ([[1775]] г.).
▲'''Аршанская правінцыя''' - адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў 1772 – 1777 гг. у [[Магілёўская губерня|Магілёўскай губерні]]. Цэнтр – г.[[Орша]]. Узначальвалася ваяводам. Плошча 954 690 дзесяцін, падатковага насельніцтва 205 530 чалавек (1774). У 1773 г. падзялялася на Аршанскі, Дубровенскі і Сенненскі паветы, уключала 6 старостваў.
== Літаратура ==
* Анішчанка, Я. К. Аршанская правінцыя / Я. К. Анішчанка // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 1. А — Беліца / БелЭн; Рэдкал.: М.В.Біч (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э.Э.Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. – С. 188. — ISBN 5-85700-074-2.
* № 14014 // ПСЗ. Собр. 1-е. Т. 9. — СПб., 1830.
* Жукович, П. М. Управление и суд в Западной России в царствование Екатерины II // Журнал Министерства народного просвещения. — 1914. — Ч. 49. — № 2. — С.
[[Катэгорыя:Адміністрацыйны падзел Расійскай імперыі]]
|