Узбекская мова: Розніца паміж версіямі

Узбэцкая мова мае даўнюю пісьмовую традыцыю ў форме сярэднеазіяцкай цюрскай мовы (чагатайской, або стараўзбэцкай), якая склалася да 15–16 стст. на аснове карлуцка-ўйгурскіх дыялектаў [[Мавэранагр]]а і стаў афіцыйнай мовай у дзяржаве Тымура ([[Тамэрлян]]а). Стараўзбэцкая мова зазнала ўплыў літаратурнай мовы Караханідзкай дзяржавы (11–12 стст.; т.н. караханідзка-ўйгурская мова), карлуцка-харэзмійскай літаратурнай мовы даліны Сырдар'і (12–14 стст.; вядомая таксама як харэзмска-цюрская мова) і персідскай літаратуры. Росквіт цюркамоўнай літаратуры ў Сярэдняй Азіі прыпадае на 15–16 стст.; вяршыня паэзіі на стараўзбэцкай мове – творчасць Алішэра Наваі (1441–1501; часам мову гэтага пэрыядуперыяду называюць сярэднеўзбэцкай).