Браўлін: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др дапаўненне
Радок 1:
{{НК}}
'''Браўлін''' (кан. [[VIII ст.]]/пач. [[IX ст.]]) — князь [[русь, народ|русі]].
 
{{змест злева}}
 
== Падзеі ==
Браўлін згадваеццаЗгадваецца ў «Жыція Стэфана Суражскага»., Уу аповедзе пра 3-е з 4-х пасмяротных цудаў св. Стэфана, дзе вядзецца пра ўварванне ў [[Крым]] ад [[Херсон]]а да [[Керч]]ы вялікага «войска рускага» з «Вялікага Ноўгарада» на чале з Браўлінам. Было гэта няшмат гадоў па смерці Стэфана, т. б. хутка па 787 годзе. Русь пасля 10-тыднёвай аблогі захапіла Сураж (грэч. ''Σουγδαΐα'', цяпер [[горад Судак|Судак]]). Браўлін ўварваўся ў царкву св. Сафіі, дзе спачывалі рэшткі Стэфана, і пачаў рабаваць грабніцу святога. Раптам князем-язычнікам апанавала хвароба: ''«абярнуўся твар яго назад, і лежачы пену выдзяляў»''. Церпячы пакуты, Браўлін распавёў дружыннікам, што пакараны св. Стэфанам за апаганьванне царквы, загадаў вярнуць царкоўную маёмасць і пазваць святароў, каб ахрысціцца. Разам з князем ахрысцілася і яго дружына. Па хрышчэнні, якое чыніў наступнік Стэфана суражскі архіепіскап Філарэт, Браўлін вылечыўся і, вызваліўшы палонных хрысціян, пакінуў Сураж.
 
== Крыніцы ==