Мікалай Ягоравіч Матукоўскі: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў Тродавіцкую сярэднюю школу (1950), працаваў загадчыкам аддзела кадраў і аргработы Расонскага райкама камсамола, літсупрацоўнікам раённай газеты «Сацыялістычная праца». Скончыў завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі [[БДУ]] (1956). У 1952—1960 — літработнік, потым загадчык аддзела літаратуры і мастацтва газеты «[[Звязда (1917)|«Звязда»]]», у 1960—1964 — галоўны рэдактар літаратурна-драматычнага вяшчання Беларускага радыё, у 1964—1966 — галоўны рэдактар рэпертуарна-рэдакцыйнай калегіі Міністэрства культуры БССР. З 1966 — уласны карэспандэнт, зу 1970-1993 — загадчык Беларускага аддзялення рэдакцыі газеты «Известия». ЧленУ СП1993-1995 СССР- (зпрацаваў 1971)у газеце «Рэспубліка». У 1995-1998 гадах - кіраўнік літаратурнай часткі [[Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы| Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы]].

Літаратурную працу пачаў у 1952. ПішаПісаў на рускай і беларускай мовах. Аўтар п'ес «Мужчына, будзь мужчынам!» (пастаўлена ў 1966), «Тры дні і тры ночы» (пастаўлена ў 1967), «Амністыя» (1971, пастаўлена ў 1970, асобнае выданне ў 1972, аднайменны кінафільм у 1982), «Апошняя інстанцыя» (1976, пастаўлена ў 1974), «Наследны прынц» (1976, пад назвай «Наследнік» пастаўлена ў 1976), «Мошенник поневоле» (паводле рамана М. Ларні «Чацвёрты пазванок», пастаўлена ў 1978), «Паядынак» (1985, пастаўлена ў 1985), «Мудрамер» (апублікавана і пастаўлена ў 1987). Аўтар зборнікаў «П'есы» (1979) і «Мудрамер» (1989). Напісаў сцэнарый мастацкага кінафільма «Сын старшыні» (пастаўлены ў 1976), тэлефільмаў «Траянскі конь» (пастаўлены ў 1980), «Мудрамер» (пастаўлены ў 1989), а таксама некалькіх сцэнарыяў дакументальных тэле- і кінафільмаў. Выдаў дакументальную аповесць пра Мінскае падполле 1941—1944 гадоў «Мінск» (1982), кнігу публіцыстыкі, эсэ «Чужая беда» (1987).