Канстанцкі сабор: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, replaced: {{*|о}} → о{{subst:націск}} using AWB (7893) |
др clean up using AWB (7893) |
||
Радок 1:
{{Сусветны сабор
| імя_сабора = Канстанцскі сабор
| дата_сабора = [[1414]]
| кім_прызнаецца = [[Каталіцызм]]
| папярэдні = [[В'енскі сабор]]
Радок 12:
}}
[[Выява:Richental Konzilssitzung Muenster.jpg|thumb|300px|Паседжанне ў кафедральным саборы Канстанца]]
== Агульная інфармацыя ==
Радок 26:
=== 1416 – 1417 ===
У [[1416]] годзе значная ўвага была ўдзеленая Канстанцкім саборам спрэчкам паміж ВКЛ і Ордэнам за Жамойць: [[13 лютага]] разглядалася скарга (''Proposіcіo Samaytarum'') ахрышчаных [[жамойты|жамойтаў]] на ўціск з боку немцаў, якія працягвалі свае рабаўнічыя наезды, апрацаваная польскім юрыстам [[Павал Уладковіч|Паўлам Уладковічам]], прафесарам [[Кракаўская акадэмія|Кракаўскай акадэміі]]. [[17 чэрвеня]] 1416 году сабор прыняў кампраміснае рашэнне па справе Жамойці, паводле якога ў адміністрацыйным дачыненні яна падпарадкоўвалася імператару Жыгімонту (гэта значыла фактычна Ордэну), а ў царкоўным — польскім і літоўскім біскупам (было вырашана стварыць асобную [[дыяцэзія|дыяцэзію]]). [[11 жніўня]] 1416 году [[львоў]]скі
=== 1418 ===
Асабліва прадстаўнічая дэлегацыя на чале з кіеўскім мітрапалітам [[Рыгор Цамблак|Рыгорам Цамблакам]] была накіраваная ў Канстанц у [[1418]] годзе. У яе ўваходзілі праваслаўныя епіскапы з розных епархій ВКЛ і [[Малдова|Малдовы]], а таксама свецкія прадстаўнікі [[Кіеў|Кіева]], [[Смаленск]]а, [[Ноўгарад|Вялікага Ноўгарада]] і іншых гарадоў. Яе мэтай было заключэнне ўніі паміж [[праваслаўная царква|праваслаўнай]] і каталіцкай цэрквамі на тэрыторыі ВКЛ, а таксама прызнанне сюзэрэнітэта Вітаўта над Малдовай і Вялікі Ноўгарадам. (У выніку гэтых захадаў Марцін V прызначыў яго генеральным вікарыем Ноўгарада). У [[люты]]м 1418 Цамблак прысягнуў Марціну V ад імя праваслаўнай царквы ВКЛ. Спроба уніі, аднак, засталася нерэалізаванай з-за супраціўлення праваслаўнага духавенства ВКЛ і пазіцыі [[
== Хроніка Канстанцскага сабору ==
Каштоўнай крыніцай для вывучэння гісторыі [[ВКЛ]] з'яуляецца “[[Хроніка Канстанцскага сабору]]” баварца [[Ульрых фон Рыхенталь|Ульрыха фон Рыхенталя]], у якой, у прыватнасці, неаднакратна згадваецца [[Белая Русь]]. Так, апісваючы ўрачысты ўезд дэлегацыі Цамблака [[19 лютага]] 1418 году, храніст занатаваў: “У суботу, на 19 дзень месяца лютага, прыехаў высакародны пан Георг,
== Літаратура ==
|