Авары: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
др clean up, replaced: {{вызн2|1=Візантыі}} → '''Візантыі''' using AWB (7794)
Радок 3:
Асноўным этнічным кампанентам авараў была частка [[жужані|жужаняў]], якія перасяліліся з Цэнтральнай Азіі на захад і ўключылі ў свой саюз плямёны Заходняй Сібіры, Прыўралля і Паволжа. У [[550]]—[[562]] яны вышлі на Паўночны Каўказ. У гэты час авараў налічалася ўсяго каля 50 тыс. чалавек, у іх ліку 10 тыс. воінаў. Характэрнай рысай знешнасці аварскіх воінаў былі доўгія валасы, заплеценыя ў косы.
 
Да [[565]] году авары, разграміўшы і падпарадкаваўшы [[кутрыгуры|кутрыгураў]] на [[рака Дунай|Дунаі]], вышлі да меж [[Усходняя Рымская імперыя|Усходняй Рымскай імперыі]] ({{вызн2|1='''Візантыі}}'''). Аварскі хан накіраваў да імператара пасольства з трохсот сваіх супляменнікаў, запатрабаваўшы выплаты штогадовай даніны, але [[Юсцін II, імператар усходнерымскі|Юсцін II]], які незадоўга да гэтага ўзышоў на візантыйскі сталец на афіцыйнай сустрэчы з пасламі ([[21.11]].[[565]]) рашуча адмовіў аварам.
 
У [[567]] годзе пад кіраўніцтвам хана [[Баян, хан аварскі|Баяна]] ў [[Панонія|Паноніі]] ўтварылася дзяржава [[Аварскі каганат]], захаваўшая за сабой землі да Усходняга Прыазоўя. Авары здзяйснялі набегі на [[славяне|славян]], [[франкі|франкаў]], [[лангабарды|лангабардаў]], [[грузіны|грузін]], а таксама на правінцыі Усходняй Рымскай імперыі (Візантыі). Аварскі каганат трымаўся на ваенным падначаленні розных плямёнаў і подкупе племянной знаці. У [[626]] годзе авары ўмяшаліся ў зацяжную [[персідска-візантыйская вайна, 602-628|персідска-візантыйскую вайну]] ([[602]]—[[628]]) і разам з падуладнымі славянамі [[аблога Канстанцінопаля, 626|аблажылі Канстанцінопаль]], але пацярпелі паразу.