'''КАНСТАНЦІНОПАЛЬ''' — гістарычная назва [[горад Стамбул|Стамбулу]] — горад заснаваны рымскім імператарам [[Канстанцін Вялікі|Канстанцінам Вялікім]] 8.11.324 года на месцы старажытнага грэчаскага горада {{вызн2|1='''[[Горад Візантый|Візантый]]}}''', на еўрапейскім беразе [[Мармуровае мора|Мармуровага мора]], каля заліва Залаты Рог.
Імператар уласнаручна пазначыў [[дзіда]]й на зямлі межы будучага горада. Нанова пабудаваны горад быў асвячоны 11.5.330 года і з тых часоў гэтая дата святкавалася як Дзень Горада. Першапачаткова названы {{вызн2|1='''Новым Рымам}}''' (''Nova Roma''), горад быў неўзабаве пераназваны ў гонар заснавальніка, але канстанцінопальцы звалі яго часцей за ўсё проста {{вызн2|1='''Горад}}''' (''Polis''). Для большага падабенства з [[Рым]]ам на тэрыторыі горада было знойдзена сем узгоркаў, а сам горад быў падзелены на чатырнаццаць частак (''regiones''). Дванаццаць рэгіёнаў размяшчаліся ўнутры гарадскіх сцен, трынаццатым лічыліся Сікі, прадмесце на паўночным баку бухты Залаты Рог, а чатырнаццатым рэгіёнам былі [[Влахерны]] на паўднёвым баку Залатога рога, аддзеленыя ад [[сцены Канстанціна|сценаў Канстанціна]] значнай прасторай. Канстанцінопаль стаў сімвалам і цэнтрам дзяржаўнай улады [[Усходняя Рымская імперыя|Усходняй Рымскай імперыі]] ({{вызн2|1='''Візантыі}}''') — сталіцай, найбуйнейшым эканамічным, навуковым і культурным цэнтрам краіны. У [[Русь|рускіх]] летапісах менаваўся {{вызн2|1='''Царградам}}'''. [[Аблога Канстанцінопаля, 1453|Захоп Канстанцінопаля]] туркамі 29.5.1453 пазначыў канец візантыйскай гісторыі.
