{{вызнч|1='''Аляксандр II}}''', {{вызн2|1='''Ансельма ды Бададжыё}}''', [[папа рымскі]] ([[1061]]—[[1073]]), паходзіў з [[Мілан]]а. Першы папа, вылучаны калегіяй [[кардынал]]аў без умяшання [[Свяшчэнная Рымская імперыя|германскага]] [[імператар]]а; меў суперніка ў асобе [[Ганорый II, антыпапа|Ганорыя II]] (ранейшага біскупа пармскага Кадалоуса) абранага адначасова з ім у [[Базель|Базелі]]. Ганорый ІІ карыстаўся заступніцтвам [[Генрыха IV, імператар германскі|Генрыха IV]], але на скліканым архібіскупам Ана з [[Кёльн]]а царкоўным сходзе ([[1062]]) ягонае абранне было абвешчана пазапраўным, і Аляксандр II усімі аднагалосна прызнаны папампапай. Рашэнне царкоўных пытанняў, пастановы адносна [[Інветытура|інвестытуры]] і [[Цэлібат|бясшлюбнасці]], гэтак жа як і ўсё мерапрыемствы, накіраваныя на прыніжэнне Генрыха IV, хоць і прымаліся, відаць, Аляксандрам II, але насамрэч зыходзілі ад кардынала Гільдэбранда (пазней папа [[Рыгор VII, папа рымскі|Рыгор VII]]), яго [[канцлер]]а і непасрэднага пераемніка, які ўжо тады быў душою ўсяго папскага кіравання.<ref>Энц. словарь Брокгауза и Ефрона...</ref>
