{{вызнч|1='''Зубцы}}''' ([[множны лік|мн. л.]] ад ''зубец''): вертыкальныя выступы-завяршэнні [[мур]]оў збудаванняў, пераважна старажытных і сярэдневечных. Звычайна мелі абарончае прызначэнне, і прыкрывалі звонку галерэю для абаронцаў. Маглі мець бойніцы. Ужываліся таксама як дэкарацыйныя дэталі будынкаў.<ref name=uga>Усеагульная гісторыя… Т.1.</ref>
{{вызнч|1='''Прамежкі}}''' ([[множны лік|мн. л.]]; лексіка 17 ст.): баявыя прарэзы на зубцах і прагалы між імі, якія служылі як бойніцы верхняга бою.<ref name=uga/>. Вертыкальныя прарэзы, моцна і плаўна пашыраныя да верху {{сюды|Ластаўчын хвост}}(«''ластаўчыныя хвасты''»), з'явіліся, як мяркуецца, за шырэйшым з'яўляннем агнястрэльнай зброі ў 14 ст., а архітэктурна звязаныя з гатычным стылем.<ref>Усеагульная гісторыя… Т.4, С.496.</ref>
