Саўл: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.6.4) (робат дадаў: oc:Saül |
др clean up, replaced: {{вызнч|1=Саул}} → '''Саул''' using AWB (7794) |
||
Радок 1:
{{Цары ізраільскія}}[[Image:Julius Kronberg David och Saul 1885.jpg|thumb|left|Давыд грае Саулу (1885). [[Ю. Кронберг]].]]
Упершыню праявіў сябе як палкаводзец у час вайны з плямёнамі [[амавіцяне|амавіцян]], што паслужыла падставаю для абрання яго царом на сходзе [[ізраільскія плямёны|ізраільскага племяннога саюза]]. Пад яго кіраўніцтвам ізраільскія плямёны пазбавіліся панавання над імі [[філістымляне|філістымлян]]. Далей [[Біблія|біблейская]] легенда сведчыць, што Саул прыйшоў да ўлады пры падтрымцы [[Самуіл, прарок|Самуіла-прарока]] і пэўны час прытрымліваўся яго практычных парад. Але калі ён стаў кіраваць самастойна і незалежна ад уплыву Самуіла, гэта прыйшлося не даспадобы сінкліту жрацоў і прарокаў. Яны стварылі сваю апазіцыю і ў барацьбе за ўладу падтрымалі кандыдатуру важака іудзейскага ваенна-разбойніцкага атрада [[Давыд, цар іудзейскі|Давыда]], якога Самуіл патаемна ад Саула памазаў у цары. Калі ж ізраільскае войска пацярпела цяжкае паражэнне ў чарговай бітве з філістымлянамі, у якой загінулі ўсе тры сыны цара Саула, а сам ён, будучы паранены стрэламі і не жадаючы пераносіць здзекаў філістымлян над сабою, закалоў сябе мячом, да ўлады прыйшоў Давыд. Так, каб даказаць перавагу жрэчаскага, кіравання перад свецкай уладай, якая супрацьстаяла жрэчаству, Біблія ў [[Першая кніга Царствы|першай кнізе «Царствы»]] тлумачыць прыход да ўлады цара Давыда яго набожнасцю ў адрозненні ад «''злоснай і панурай''» асобы цара Саула.<ref>Скарына Ф. Творы:… С. 144.</ref>
|