{{вызнч|1='''Генерал-ад'ютант}}''', воінскае, затым толькі [[Світа Яго Імператарскай Вялікасці|свіцкае]] званне і пасада ў рускай [[армія|арміі]], упершыню ўведзена [[Пётр I, імператар расійскі|Пятром I]] для асобыў, якія былі старэйшымі [[ад'ютант]]амі пры імператары, [[генерал-фельдмаршал|генерал-фельдмаршале]], іх памочнікаў, пры [[генерал ад інфантэрыі|поўных генерал]]ах. Генерал-ад'ютант пры цары ўзначальваў паходную канцылярыю, а пры генерале-фельдмаршале і і яго памочніках выконваў ад'ютанцкія абавязкі і ведаў справаводствам пры [[штаб]]е. З [[1808]] года званне генерал-ад'ютанта стала выкарыстоўвацца як ганаровае званне вышэйшых чыноў, залічаемых у світу імператара. Прысвойвалася яно поўным генералам і [[генерал-лейтэнант]]ам. Гэтага звання ўдастойваліся таксама і іншыя вышэйшыя вайсковыя чыны за заслугі.
