Народны Сакратарыят Беларусі: Розніца паміж версіямі

'''Беларускі Народны Сакратарыят''' — выканаўчы орган, створаны ў [[Мінск]]у Выканаўчым Камітэтам Рады [[Першы Усебеларускі з'езд|Першага Усебеларускага з'езду]]. Стварэнне Сакратарыяту было абвешчана ў 1-й Устаўнай грамаце да народаў Беларусі. Народны сакратарыят быў утвораны [[20 лютага]] [[1918]] і прыступіў да выкананьнявыканання абавязкаў [[21 лютага]]. Пасада, раўназначная пасадзе [[міністр]]а, называлася '''народны сакратар'''.

Магчымасць склікання такога органа з'явілася пасля эвакуацыі [[Аблвыканкамзах]]а ў ноч на [[19 лютага]] [[1918]], пасля пераходу ў наступленне нямецкага войска ({{таксама}}: [[Брэсцкі мір]]). Сакратарыят абвясціў сябе вярхоўнай уладай у краі да "склікання на дэмакратычных асновах Устаноўчага Сходу Беларусі"

Сакратарыят быў першым урадам БНР і, фактычна, першым уласна беларускім урадам, аднак ён не быў фармальна прызнаны як паўнамоцны орган ані савецкай уладай у Маскве, ані нямецкай акупацыйнай уладай. У кастрычніку 1918 перайменаваны ў [[Рада народныхНародных міністраўМіністраў БНР|Раду народныхНародных міністраўМіністраў БНР]].

Першы Старшыня — [[Я. Варонка]], з ліпеня [[1918]] — [[Р. Скірмунт]], з кастрычніка 1918 — [[А. Луцкевіч]].