Георгій Васілевіч Штыхаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др added Category:Дактары гістарычных навук using HotCat |
др clean up using AWB (7794) |
||
Радок 1:
Нарадзіўся ў сям'і служачых. Працаваў настаўнікам у школах Гродзенскай і Гомельскай вобл. (1950—1959). Скончыў гістарычны факультэт [[БДУ]] (1956). Вучыўся ў аспірантуры Інстытута гісторыі АН БССР (1959—1962), на фарміраванне гістарычнага светапогляду Г. Штыхава значна паўплывалі [[Усевалад Макаравіч Ігнатоўскі|У. М. Ігнатоўскі]] і [[Аляксей Рыгоравіч Мітрафанаў|А. Р. Мітрафанаў]]. Малодшы навуковы супрацоўнік, старшы навуковы супрацоўнік, загадчык сектара, загадчык аддзела археалогіі і гісторыі [[Полацкая зямля|Полацкай зямлі]] Інстытута гісторыі [[АН БССР]] (1962—2000). У 1965 абараніў кандыдацкую дысертацыю «''Древний Полоцк (IX—XIII вв.)''» (навук. кіраўн. — [[Васіль Радзівонавіч Тарасенка|В. Р. Тарасенка]]). З [[1982]] ўзначальвае пастаянную камісію па археалагічным даследаванні старажытнага [[Мінск]]а. У 1983 абараніў доктарскую дысертацыю «''Города Полоцкой земли (IX—XIII вв.)''». Прафесар (1987). З 2000 — галоўны навуковы супрацоўнік аддзела археалогіі сярэднявечнага перыяду Інстытута гісторыі НАН Беларусі. Навуковыя зацікаўленні: археалогія і гісторыя Беларусі VI—XIII ст., гісторыя і археалогія Полацкай землі, вытокі беларускай народнасці. Вывучае гарады Полацкай зямлі і курганныя могільнікі ранняга сярэднявечча паўночнай і цэнтральнай Беларусі. Кіраваў экспедыцыямі па вывучэнні [[Полацк]]а, [[Заслаўе|Заслаўя]], [[Віцебск]]а, [[Горад Барысаў|Барысава]], [[Лукомль|Лукомля]], [[Лагойск]]а, [[Копысь|Копысі]]. Падрыхтаваў 2 доктараў і 19 кандыдатаў навук. Узначальваў Беларускую асацыяцыю ахвяр палітычных рэпрэсій (1992—1994).
Радок 17:
* Города Белоруссии по летописям и раскопам (IX—XIII вв.). — Мн. 1975;
* Гісторыя Беларусі: ад старажытных часоў да канца XIII ст. Вучэб. дапам. — Мн., 1994;
* Гісторыя Беларусі
* Мінск — сталіца ўдзельнага княства Полацкай зямлі // Гісторыя Мінска. — Мн., 2006.
|