Найболей {{вызнч|1='''аўтарытэтныя крыніцы інфармацыі для стварэння артыкулаў у Вікіпедыі}}''' — артыкулы ў навуковых часопісах, бо ў адрозненне ад кніг, якія кожны можа публікаваць за свой кошт, артыкулы ў такіх часопісах праходзяць навуковае рэцэнзаванне (экспертызу), якая ажыццяўляецца вядомымі ў сваёй галіне навукоўцамі. Афіцыйна прызнаны спіс беларускіх часопісаў такога ўзроўню можна знайсці на старонцы [[Вышэйшая атэстацыйная камісія Рэспублікі Беларусь|ВАК РБ]]<ref>Перечень научных изданий Республики Беларусь для опубликования результатов диссертационных исследований — [http://www.vak.org.by/index.php?go=Pages&in=view&id=70 Эл.версія на старонцы ВАК РБ] (рэд.: студз. 2009)</ref>, расійскіх — на старонцы ВАК Мінадукнавукі РФ<ref>Перечень ведущих рецензируемых научных журналов и изданий, в которых должны быть опубликованы основные научные результаты диссертации на соискание ўченой степени доктора и кандидата наук — [http://vak.ed.gov.ru/help_mat/316/ Эл.версія на старонцы ВАК Мінадукнавукі РФ] (рэд.: ліп. 2007)</ref>.
Публікацыі ў іншых замежных навуковых часопісах можна знайсці карыстаючыся спецыялізаванай пошукавай сістэмай {{вызн2|1=''scholar.google.com}}''<ref>Электронны рэсурс: http://scholar.google.com</ref>, праўда калі Вы глядзіце іх з хатняга, а не з бібліятэчнага камп'ютара, толькі адносна невялікая колькасць поўных тэкстаў артыкулаў будзе даступна бесплатна, але Вы прынамсі зможаце азнаёміцца з іх анатацыямі. Таксама можна карыстацца расійскай сістэмай {{вызн2|1=''elibrary.ru}}''<ref>Электронны рэсурс: http://elibrary.ru</ref> дзе Вы таксама зможаце ўбачыць бліжэйшую да Вас установу, што мае падпіску на гэтую базу дадзеных. Таксама можна карыстацца пошукавай сістэмай выдавецкага дому {{вызн2|1=''Elsevier}}''<ref>Электронны рэсурс: http://scirus.com</ref>.
Вызначэнне аўтарытэтнасці кніг, як адзначалася вышэй, уяўляе некаторыя цяжкасці, бо большасць з іх не праходзяць навуковай экспертызы. З большым даверам варта ставіцца да кніг, апублікаваных выдавецтвамі буйных дзяржаўных ВНУ і акадэмічных інстытутаў, а таксама да кніг аўтараў, якія з'яўляюцца вядомымі экспертамі ў сваёй галіне навукі. Трэба ўлічваць, што цяпер існуе значная колькасць альтэрнатыўных (''грамадскіх'') акадэмій, кшталту расійскіх РАПН, Міжнароднай акадэміі інфарматызацыі, Акадэміі трынітарызму і інш., выданні якіх звычайна не з'яўляюцца аўтарэтэтнымі (хоць само па сабе членства ў тых або іншых акадэміях не азначае аўтаматычнага даверу або недаверу да аўтара).
