Прастора

Прасто́ра — адно з фундаментальных паняццяў філасофіі, а таксама матэматыкі і фізікі. Прастора - гэта тое, дзе знаходзяцца ўсе аб'екты матэрыяльнага свету. Прастора і матэрыя цесна звязаныя: па-за прастораю матэрыя існаваць не можа, і наадварот, усё, што знаходзіцца ў прасторы, ёсць матэрыяю. Такім чынам, прастору можна ўявіць сабе як універсальнае месціва, уяўную «скрыню», што змяшчае ў сабе ўсю матэрыю, увесь Сусвет.

Класічная фізіка надзяляе прастору наступнымі характарыстыкамі:

• трохмернасць - прастора мае тры вымярэнні; палажэнне абъекта ў кожным з іх можна вызначыць адным лікам (каардынатаю)
• непарыўнасць - між любымі дзвюма кропкамі прасторы існуе бясконцае мноства іншых кропак. Інакш кажучы, у прасторы не існуе якой-небудзь фіксаванай мінімальнай адлегласці між кропкамі. З гэтага вынікае, што каардынаты кропак прасторы з'яўляюцца сапраўднымі лікамі
• аднароднасць - усе кропкі прасторы аднолькавыя, прастора не мае цэнтру (ці цэнтраў). З гэтага вынікае, што палажэнне аб'екта ў прасторы можна вымерыць толькі адносна іншага аб'екта
• ізатропнасць - усе напрамкі прасторы аднолькавыя, у прасторы не мае "абсалютнай вертыкалі" ці "гарызанталі"

З апошніх двух характарыстык вынікае бясконцасць прасторы па ўсіх вымярэннях.

Такое ўяўленне аб прасторы адпавядае паняццю трохмернай еўклідавай прасторы і таму прастора ў класічнай фізіцы апісваецца паняццямі еўклідавай геаметрыі.