Крыжовы паход супраць славян: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Крыжовы паход супраць славян (вендаў) 1147''' (ням. Wendenkreuzzug) — захопніцкіх паход еўрапейскіх (саксонскіх, дацкіх і польскіх) феадалаў супраць палабска-прыбалтыйскіх славян, якія пражывалі на тэрыторыі паміж [[рака Эльба|Эльбай]], Траве і [[рака Одэр|Одэры]]. Вендскі крыжовы паход адносяць да Другога крыжовага паходу. Матывы, якія рухалі крыжакамі, разнастайныя. Над ідэйнымі і рэлігійнымі перакананнямі пераважалі свецкія матывы князёў, якія прэтэндавалі на ўладу ў памежных абласцях, каланізатарскія памкненні і ўнутраныя палітычныя адносіны ў Свяшчэннай Рымскай імперыі.
 
Крыніцы паказваюць, што крыжовы паход падоўжыўся тры месяцы. Дадзеныя аб колькасці войскаў мала дакладныя. Так, на землі вендаў увайшло 100000 немцаў, столькі ж датчанаў і 20 тысяч польскіх крыжакоў. Сярод нямецкіх крыжакоў былі [[Генрых Леў]], [[Альбрэхт Мядзведзь]] са сваімі сынамі, герцаг Конрад I Церингенский, пфальцграф Герман фон Шталек, пфальцграф Фрыдрых Саксонскі, маркграф Конрад I мэйсэнскіМейсенскі, Хартвіг I фон Штадэн, граф Аменслебена Атон і граф Адольф II Гальштэйнскі. Акрамя таго, у паходзе прымалі ўдзел мараўскія князі Ота Сватаплук і Враціслаў. З боку царквы ў крыжовы паход адправіліся арцыбіскупы Гамбурга-Брэмена і Магдэбурга, біскупы Брандэнбурга, Хальберштата, Хафельберга, Мерзебурга, Мюнстэра і Вердэна, біскуп Генрых Альмюцкі і абат Вібальд Карвейскі.
 
== Літаратура ==