Савецкая гістарыяграфія: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: {{дарабіць}} {{вызнч|1=савецкая гістарыяграфія}}, школа ў [[гістарыяграфія|гіст... |
+сав. перыядызацыя |
||
Радок 5:
Патрэба стварэння свайго ўласнага бачання гістарычнага мінулага ўзнікла ў савецкага палітычнага кіраўніцтва адразу пасля грамадзянскай вайны. Дзеля ажыццяўлення гэтага ўвага кіраўніцтва была звернутая на сацыяльна-палітычныя і ідэалагічныя фактары, якія дазвалялі вырашальна ўплываць на характар гістарыяграфічнай сітуацыі, якімі былі: палітыка ў вобласці гуманітарнай адукацыі; стварэнне і кантроль за дзейнасцю цэнтраў гістарычнай навукі, перыядычнага друку і цэнзуры; мэтанакіраваная кадравая і фінансавая палітыка ў дачыненні да ўстановаў гістарычнага профілю і да гісторыкаў, якія непасрэдна выконвалі палітычны заказ кіраўніцтва.
Перыядызацыя гісторыі гістарычнай навукі ў СССР пачала стварацца ў 1960-я гады, калі ствараліся «Очерки истории исторической науки в СССР» ({{таксама}}: [[М. В. Нечкіна]]), і ў выніку была аснаваная на пяці крытэрыях: 1) выкарыстанне марксісцка-ленінскай метадалогіі; 2) змена праблематыкі даследаванняў; 3) праведзеныя прыёмы даследавання; 4) увядзенне ў навуковы зварот новых крыніцаў; 5) змены ў арганізацыі
Выдзяляюцца 4 асноўныя этапы развіцця савецкай гістарыяграфіі:▼
гістарычнай навукі. Паводле прапанаваных крытэрыяў, савецкія гістарыёграфы падзялілі гісторыю гістарычнай навукі ў СССР на тры перыяды:
# 1920-я гады▼
1. 1917 — сяр. 1930-х гадоў: станаўленне савецкай гістарычнай навукі, кансалідацыя гісторыкаў на падставе марксісцка-ленінскай метадалогіі;
# 1930-я — сярэдзіна 1950-х гадоў. Асабліва жорсткі і дырэктыўны кантроль за развіццём гістарыяграфіі. Найвышэйшымі вызначальнікамі навуковага курсу з'яўляюцца, у розныя моманты, [[І. В. Сталін]], [[М. І. Бухарын]], [[А. А. Жданаў]], [[М. А. Суслаў]] і інш., у Беларусі таксама [[В. Г. Кнорын]], [[А. С. Шчэрбакоў]], [[П. К. Панамарэнка]] і інш.▼
2. сяр. 1930-х — сяр. 1950-х гадоў: накапленне даследчыкамі факталагічных ведаў, стварэнне першых абагульняльных працаў;
# 2-я палова 1950-х — 1980-я гады. Час пэўнай лібералізацыі. Дазваляецца выкарыстанне пэўных раней забароненых крыніц.▼
3. сяр. 1950-х — 1980-я гады: уздым савецкай гістарычнай навукі.
# 2-я палова 1980-х гадоў.▼
▲
▲
▲
== Крыніцы ==
*[[Дзмітры Караў|Карев Д.]] ... 1990.
* Белазаровіч. Гістарыяграфія... 2006.
| |||