Атлантыда: Розніца паміж версіямі

Найболей распаўсюджанае сярод гісторыкаў і асабліва філолагаў меркаванне: апавяданне пра Атлантыду — тыповы філасофскі міф, узорамі якіх мільгаюць дыялогі Платона. Сапраўды, Платон, у адрозненне ад Арыстоцеля і пагатоў гісторыкаў, наогул ніколі не ставіў сваёй мэтай паведамленне чытачу нейкіх рэальных фактаў, але толькі ідэй, ілюстраваных філасофскімі міфамі. У той меры, у якой аповяд правяраем, ён аспрэчваецца ўсім наяўным археалагічным матэрыялам. Сапраўды, няма ніякіх слядоў якой-небудзь развітай цывілізацыі ў Грэцыі ці на захадзе Еўропы і Афрыкі, ні ў канцы ледніковага і паледавіковага перыядаў, ні ў наступныя тысячагоддзі. Паказальна пры гэтым, што прыхільнікі гістарычнасці Атлантыды ігнаруюць у дыялогах усю правяраную частку (уключаючы гуляючую найважную ролю тэму афінскай цывілізацыі) і засяроджваюць свае даследаванні вылучна на неправяральнай. Далей, крыніцай звестак аб'яўляюцца егіпецкія жрацы (якія славіліся ў Грэцыі захавальнікамі таямнічай старажытнай мудрасці); аднак сярод мноствы старажытнаегіпецкіх тэкстаў не выяўлена нічога, хоць аддалена што нагадвае аповяд Платона. Усе імёны і назвы ў тэксце Платона — грэцкіягрэчаскія, што таксама сведчыць хутчэй у карысць складання іх Платонам, чым прайграванні ім якіх-небудзь старажытных адданняў. Праўда, Платон тлумачыць гэта тым, што Солон-дэ перакладаў «варварскія» імёны на грэцкуюгрэчаскую мову; але падобны зварот з імёнамі ў Грэцыі ніколі не практыкавалася.

высокая дакладнасць супадзення паміж спадарожнікавымі фатаграфіямі мясцовасці і старажытнымі апісаннямі. Падлікі засноўваліся на здагадцы пра навуковае паходжанне мер даўжыні. ГрэцкіГрэчаскі стадый па гэтай тэорыі адрозніваўся ад атланского з-за шыроты размяшчэння мясцовасці.

У «Аэліце» Аляксея Талстога прапанавана версія атланцкай прагісторыі чалавецтва. У рамане гаворыцца са слоў марсіян, што раса атлантаў падзялялася на сем народаў. Цэнтрам Атлантыды быў горад Ста Залатых Варот, які пабудавалі негры з племя Земзе. Потым гегемонію над Атлантыдай заваявалі чырванаскурыя пад правадырствам Уру. Чырванаскурых змянілі клювоносые хітрыя «сыны Аама» (Адама?), якія пабудавалі падземны храм Спячай Галавы Негра. Новыя ўладары Атлантыды пабудавалі другі вялікі горад — Птитлигуа. Яны будавалі піраміды і прыносілі сонцу чалавечыя ахвяры. Сыноў Аама знішчылі мангалоідныя учкурыўчкуры, кіраваныя вар'яцкай Су Хутам Лу. Першым з гарадоў атлантаў апалы Туле. Але новая кроў дала новы імпульс цывілізацыі Атлантаў. Былі пабудаваны сем цудаў свету: лабірынт, калос у Міжземным моры, слупы на захад ад Гібралтара, вежа звездочетов на Посейдонесе, якая сядзіць статуя Тубала і горад Лемураў на востраве Ціхага акіяна. Атлантыда апусцілася на дно 20 тысяч гадоў назад у выніку страшнага землятрусу, але частка атлантаў — магацитлы — перасяліліся на Марс.

У 1992 годугодзе студыя Lucas Arts выпусціла камп'ютарны квэст Indiana Jones and the Fate of Atlantis, сталы класікай жанру, і намервалася выпусціць аднайменны фільм з Харысанам Фордам у галоўнай ролі.