Віцебскае паўстанне: Розніца паміж версіямі

Па сігнале званоў ратушы і праваслаўных цэркваў некалькі тысяч паўстанцаў рушылі да рэзідэнцыі Кунцэвіча, уварваліся ў двор, падпалілі дом, забілі архіепіскапа, а цела кінулі ў [[Заходняя Дзвіна|Дзвіну]]. Святары і чэлядзь з акружэння былі збіты, маёмасць разрабавана, а архіў знішчаны. [[Рымскі папа]] [[Урбан VIII]] заклікаў караля Рэчы Паспалітай Жыгімонта III бязлітасна расправіцца з паўстанцамі. У Віцебск прыбылі каралеўскія камісары з узброенымі атрадамі. Усе гараджане, у тым ліку члены магістрата былі аб'яўлены саўдзельнікамі. Віцебск быў пазбаўлены магдэбургскага права. З горада спагнана 3079 злотых. Камісары загадалі зняць званы з ратушы і ўсіх праваслаўных цэркваў і адліць з іх вялікі звон у памяць пра Кунцэвіча, ратуша была разбурана. Затрыманы і пакараны смерцю 19 чалавек, у тым ліку 2 бурмістры. і падбухторшчык паўстання — палачанін Пётра Васілеўскі, які на допыце прызнаўся, што была сувязь з праваслаўным брацтвам у Вільні 78 чалавек, у тым ліку зачыншчык забойства Кунцэвіча С.Сцёпан Пасіёра былі прыгавораны да пакарання смерцю завочна.