Даасізм: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 8:
=== Фармаванне даасізму ===
''Даасізм'' у стабільнай рэлігійнай арганізацыі аформіўся толькі
V]] — [[III стагоддзе да н.
Асноўнымі крыніцамі даасізму паслужылі містычныя і шаманскія культы царства [[Чу (царства)|Чу]] і іншых «варварскіх» дзяржаў на поўдні Кітая, вучэнне аб неўміручасці і магічныя практыкі, якія развіліся ў царстве [[Ці (царства)|Ці]] і філасофская традыцыя паўночнага Кітая.
Філасофскія складанні, якія адносяцца да даасізму, пачынаюцца з эпохі Царстваў якія Змагаюцца ([[Чжаньго]]) у [[V стагоддзе да н.
Іншым заснавальнікам даасізму лічыцца старажытнакітайскі мудрэц [[Лао-цзы]]. Даоскай традыцыяй яму прыпісваецца аўтарства адной з асноўных кніг даасізму — «[[Даа Дэ Цзін]]» кіт. 道德經. Гэты трактат з'явіўся ядром, вакол якога стала фармавацца вучэнне даасізму.
Іншым знакамітым тэкстам ранняга даасізму з'яўляецца [[Чжуан-цзы]], аўтарам якога з'яўляецца [[Чжуан-цзы|Чжуан Чжоу]] (369—286 гг. да н.
У пачатку 2 тысячагоддзі н.
=== Першыя даоскія школы ===
Даасізм як рэлігійная арганізацыя з’явіўся пазней. Перадумовай узнікнення даасізму з’явілася [[Паўстанне Жоўтых павязак]], а афармленне даасізму адбылося падчас позняй дынастыі Хань, у другой палове [[II стагоддзе
Пазней утвараліся іншыя даоскія школы. Важную ролю ў развіцці даасізму згулялі школы [[Шанцын|Маошань]] (яна жа [[Шанцын]]) і [[Лінбаа]].
Радок 31:
Лао-цзы не мог прынесці ў Індыю філасофію, з якой тамака былі знаёмыя не менш за паўтысячагоддзя да яго нараджэння. Можна толькі выказаць здагадку, што сам факт вандраванняў паказвае, што і ў то падалены час яны не былі немагчымымі і што, такім чынам, не толькі з Кітая на захад, але і з захаду (у тым ліку і з Індыі) у Кітай маглі перамяшчацца людзі і іх ідэі.
У сваёй пэўнай практычнай дзейнасці даасізм у Кітаі мала чым нагадваў практыку брахманізму. На кітайскай глебе рацыяналізм асільваў любую містыку, прымушаючы яе сыходзіць у бок, забівацца ў куты, дзе яна толькі і магла захоўвацца. Так здарылася і з даасізмам. Хоць у даоскім трактаце «Чжуан-цзы» (IV—III стст. да н.
Містычныя ідэалы ў гэтым трактаце, выражавшиеся, у прыватнасці, у згадваннях аб фантастычным даўгалецці (800, 1200 гадоў) і неўміручасці, якіх могуць дасягнуць праведныя пустэльнікі, приблизившиеся да Даа, згулялі немалаважную ролю ў трансфармацыі філасофскага даасізму ў даасізм рэлігійны. Тут мы бачым асноўнае разыходжанне з большасцю рэлігій: імкненне да неўміручасці замяняе імкненне да добрага замагільнага жыцця.
Радок 37:
=== Фармаванне канону ===
Да [[V
=== Развіццё даасізму ===
|