Адам Яўгенавіч Супрун: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up using AWB (7893)
Радок 1:
'''Адам Яўгенавіч Супрун''' ([[1928]], [[Палтава]] — [[1999]]), беларускі і савецкі філолаг і педагог. Доктар філалагічных навук (1966), доктар педагагічных навук (1981), прафесар.
 
Скончыў Фрунзенскі універсітэтўніверсітэт (1952), аспірантуру ў [[Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. В. Ламаносава|МДУ]] (1955) з абаронай кандыдацкай працы «Словы з каранямі лічэбнікаў у сучаснай рускай літаратурнай мове». Вучань цюрколага акадэміка Кіргізскай АН І. А. Батманава. Абараніў доктарскую працу ў Ленінградскім універсітэце (1966). Працаваў у Кіргізскім універсітэце (з 1955?), быў запрошаны ў [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|БДУ]] на кафедру агульнага і славянскага мовазнаўства (1966). Член Беларускага камітэту славістаў.
 
== У педагогіцы ==
Выкладаў рад дысцыплін славістыкі, выдаў вялікую колькасць навучальнай літаратуры — большасць кніг Супруна за апошнія 30 гадоў яго дзейнасці былі падручнікамі і дапаможнікамі для студэнтаў. Адзін з ініцыятараў уключэння ў навучальныя планы філалагічных факультэтаў курсу «''Уводзіны ў славянскую філалогію''» і выдання ў БДУ серыі навучальных дапаможнікаў да славянскіх моваўмоў. А. Я. Супрун дамогся таго, што ў БДУ ў курсе славянскіх моваўмоў выкладаюцца амаль усе славянскія мовы (у т.л., славенская, славацкая, македонская).
 
== У навуцы ==
Аўтар каля 600 друкаваных прац, кіраўнік абаронай больш за 60 кандыдацкіх і 10 доктарскіх дысертацый.
 
Займаўся праблемамі граматычнай і словаўтваральнай арганізацыі слоўніка, механізмаў структурна-семантычных змяненняў у мове, тэмамі дыяхраністыкі і славістыкі. З канца 1960-х гадоў займаўся славянскім параўнальна-гістарычным мовазнаўствам (лучна з этымалогіяй і палабістыкай), тыпалагічным вывучэннем граматыкі і лексікі славянскіх моваўмоў, псіхалінгвістыкай і лінгвадыдактыкай. Быў сярод заснавальнікаў канцэпцый імавернасцявага разумення моўных класаў і структур, лінгвістычнага мадэлявання, вылічальных і эксперыментальных метадаў лінгвістыкі.
 
Кіраваў складаннем [[асацыятыўны слоўнік |асацыятыўных слоўнікаў]] беларускай, украінскай, кіргізскай, латвійскай моваўмоў. Ініцыяваў і кіраваў працамі па складанні беларускага [[частотны слоўнік|частотнага слоўніка]], які складаўся, зважаючы на спецыфіку беларускай мовы, з пяці слоўнікаў на асноўныя жанрава-стылістычныя адмены беларускай мовы.
 
== Працы ==
 
=== Самастойна ===
* «''Старославянские числительные''» (ФрунзеФрунзэ, 1961)
* «''Полабские числительные''» (ФрунзеФрунзэ, 1962)
* «''Славянские числительные: Становление числительных как части речи''» (Ленінград, 1966), доктарская праца. Таксама ў выданні «''Славянские числительные: Становление числительных как части речи''» (Мінск, 1969).
 
=== Супольна ===
* «''Основы теории речевой деятельности''» (Масква, 1974), калектыўная манаграфія, перакладзеная на рад моваўмоў.
 
=== Падручнікі і дапаможнікі ===