Сігер Брабанцкі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 3:
Сігер лічыў, што ісціна рацыянальных ведаў можа прыйсці ў супярэчнасць з ісцінай рэлігійнага адкрыцця. Ён прызнаваў існаванне Бога як першапрычыны, адмаўляў тварэнне з нічога, лічыў, што свет «вечны» Богу. Сігер прыйшоў да высновы аб вечнасці і несатваральнасці свету, мяркуючы, што Бог ёсць першарухавік, але не стваральнік існага, адмаўляў неўміручасць індывідуальнай душы чалавека, адстойваў прыярытэт розуму. Цэнтральным у дактрыне Сігера Брабанцкага было вучэнне аб адзіным, універсальным розуме - агульным для ўсяго чалавецтва.
Ён быў празваны сучаснікамі «Вялікім». Погляды Сігера Брабанцкага былі асуджаныя [[Альберт Вялікі|Альбертам фон Больштэтам]], [[Фама Аквінскі|Фамой Аквінскім]] і інш. Сігер неаднаразова (1270 і 1277 гг.) выклікаўся ў [[Рым]] да папскага двара, быў аддадзены суду [[інквізіцыя|інквізіцыі]], падчас следства забіты асабістым сакратаром.
== Літаратура ==
| |||