Магнітуда землетрасення: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др m |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 13:
'''Магнітуда моманту''' (M, M<sub>w</sub>): распрацаваная Хэнксам і Канаморы (1979). Асноўваецца на велічыні моманту — фізічнай велічыні, прапарцыйнай здабытку зруху на разломе і плошчы зрушанай паверхні; наўпрост звязаная з колькасцю агульнай вызваленай энергіі. Момант можа быць ацэнены з сейсмаграм, а таксама з геадэзічных вымярэнняў, а потым пераведзены ў паказальнік магнітуды праз стандартную формулу. Такая магнітуда дазваляе ацаніць велічыню землетрасення ва ўсім абсягу значэнняў шкалы, чаго не дазваляюць іншыя шкалы.
'''Магнітуда інтэнсіўнасці''' (M<sub>I</sub>).
'''Лакальная магнітуда''' (M<sub>L</sub>): распрацаваная Рыхтэрам і Гутэнбергам (1935) для лакальных землетрасенняў; першая шкала магнітуд. Аснаваная на максімальнай амплітудзе, якую адзначае тарсіённы сейсмограф Вуда-Андэрсана. Такія інструменты больш не ўжываюцца, і значэнні ML у наш час вылічваюцца метадам пералічэння.
'''Магнітуда плошчы адчування''' (M<sub>fa</sub>): ужываецца для землетрасенняў, што адбыліся да ўвядзення сейсмічных інструментальных вымярэнняў. Вылічваецца з плошчы, на якой адчуваліся эфекты землетрасення.
| |||