Пётр I (імператар расійскі): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 207:
Для лепшага кантролю за працай урада была створана новая пасада. З [[1715]] года за працай Сената сачыў [[генерал-рэвізор]], з [[1718]] пераіменаваны ў [[обер-сакратар]]а. З [[1722]] года кантроль за Сенатам здзяйсняюць [[генерал-пракурор]] і [[обер-пракурор]], якім падпарадкоўваліся пракуроры ўсіх іншых устаноў. Ніякае рашэнне Сената не мела сілы без згоды і подпісы генерал-пракурора. Генерал-пракурор і яго намеснік обер-пракурор падпарадкоўваліся напрамую цару.
 
Сенат як урад мог прымаць рашэнні, але для іх выканання патрабаваўся адміністрацыйны апарат. У [[1717]]—[[1721]] гадах была праведзена рэформа выканаўчых органаў кіравання, у выніку якой сістэма [[прыказ]]аў з іх расплывістымі функцыямі была замененая па швецкім узоры 11 [[калегіі|калегіямі]] — папярэднікамі будучых міністэрстваў. У адрозненне ад загадаў функцыі і сферы дзейнасці кожнай калегіі былі строга размежаваныя, а адносіны ў самой калегіі будаваліся на прынцыпе калегіяльнасці рашэнняў. Былі ўведзеныя [[Калегія замежных спраў]], [[Ваенная калегія]], [[АдміралцействаўАдміралцейства-калегія]], [[Камер-калегія]] (збор прыбыткаў дзяржавы), [[Штатс-кантор-калегія]] (сачыла за расходамі), [[Рэвізіон-калегія]] (збор і выдаткоўванне казённых сродкаў), [[Комерц-калегія]] (пытанні судаходства, мытні і гандлю), [[Берг-калегія]] (горнай справай), [[Мануфактур-калегія]] (лёгкай прамысловасцю), [[Юстыц-калегія]] (судовай сістэмай). У [[1721]] годзе была створана [[Вотчынная калегія]] (пытанні дваранскага землеўладання). У [[1720]] гадах на правах калегіі быў створаны Галоўны магістрат, які кіраваў гарадскім насельніцтвам, а ў [[1721]] годзе — [[Сінод]]. З [[28 лютага]] [[1720]] года [[Генеральны рэгламент]] увёў адзіную для ўсёй краіны сістэму справаводства ў дзяржаўным апараце.
 
Для кантролю за выкананнем рашэнняў на месцах і памяншэнні павальнай карупцыі з [[1711]] года засноўвалася пасада [[фіскал]]аў, якія павінны былі «таемна праведаць, даносіць і выкрываць» усі злоўжыванні, як вышэйшых, так і ніжэйшых службоўцаў, пераследваць казнакрацтва, хабарніцтва, прымаць даносы ад прыватных асоб. Галоўным фіскалам быў [[генерал-фіскал]], прызначаны царом, яго памочнікам — [[обер-фіскал]], прызначаны Сенатам. Вертыкаль фіскальнага кантролю была даведзена да ўзроўня горада.
 
У [[1708]]—[[1715]] гадах была праведзеная [[абласная рэформа Пятра I|абласная рэформа]] з мэтай умацавання вертыкалі ўлады на месцах і лепшага забеспячэння войска маёмасцю і рэкрутамі. У [[1708]] годзе краіна была падзеленая на 8 [[губернія]]ў на чале з [[губернатар]]ами, якія мелі ўсю паўнату судовай і адміністрацыйнай улады: [[Маскоўская губерніягуберня|Маскоўскую]], [[Інгерманландская губерніягуберня|Інгермандландскую]] (пасля Санкт-Пецярбургскую), [[Кіеўская губерніягуберня|Кіеўскую]], [[Смаленская губерніягуберня|Смаленскую]], [[Азоўская губерніягуберня|Азоўскую]], [[Казанская губерніягуберня|Казанскую]], [[Архангелагародская губерніягуберня|Архангелагародскую]] і [[Сібірская губерніягуберня|Сібірскую]]. Маскоўская губерніягуберня давала больш траціны паступленняў у казну, за ёй ішла Казанская губерня.
 
Губернатары таксама ведалі размешчанымі на тэрыторыі губерні войскамі. У [[1710]] годзе з’явіліся новыя адміністрацыйныя адзінкі — [[Доля (тэрытарыяльная адзінка)|долі]], якія аб'ядноўвалі 5536 двароў. Першая абласная рэформа не вырашыла пастаўленых задач, а толькі значна павялічыла лік дзяржаўных службоўцаў і расходы на іх утрыманне.