Агульная ўсходнеславянская мова: Розніца паміж версіямі

Таксама існуе школа думкі, якая адкідае канцэпцыю існавання ''гутарковай'' агульнай усходнеславянскай мовы, і, як вынік, канцэпцыю агульнай ''літаратурнай'' мовы<ref name="fn8">У працах Ільінскага, [[О. Гуер|Гуера]], Бузука, Я. Станкевіча, паводле, напр., (Станкевіч 1927).</ref>. Тут, пры разглядзе канцэпцый прата-моваў заходніх, уходніх і паўднёвых славянаў, сцвярджаецца, што «''…няма навуковай патрэбы ва ўвядзенні такой канцэпцыі''»<ref name="fn9">Праф. [[О. Гуер]], як працыт. у (Станкевіч 1930).</ref>, а ''гутарковы'' варыянт беларускай мовы ў Сярэднявеччы разглядаецца як выведзены непасрэдна зса славянскіх племянных дыялектаў, утвораных пасля распаду пратаславянскай мовы. Такія аўтары адзначаюць, што фанетычныя і марфалагічныя адметнасці, агульныя для ўсходнеславянскіх моваў, і якіх няма ў іншых славянскіх мовах, занадта малалікія, і нават могуць паходзіць адразу з [[пратаславянская мова|пратаславянскай]] мовы. Таксама адзначаецца, што сучасная беларуская мова ўтрымлівае шмат пратаславянскіх рысаў, якіх няма ў рускай і украінскай мовах<ref name="fn10">Думка Гуера, падтрыманая ў (Станкевіч 1930).</ref>.