Сібірскі дзяржаўны аэракасмічны ўніверсітэт імя акадэміка М. Ф. Рашатнёва: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Гісторыя: афармленне
Радок 40:
 
== Гісторыя ==
Сібірскі дзяржаўны аэракасмічны ўніверсітэт быў заснаваны ў [[1960]] годзе па загадзе Савета міністраў СССР. Прычынай яго стварэння сталабыла неабходнасць сумяшчаць навучанне і вытворчасць у машынабудаўнічай галіне Краснаярска. Краснаярскі машынабудаўнічы завод прымаў на працу студэнтаў навучальнай установы, якая ў той час належала Краснаярскаму тэхналагічнаму інстытуту. Першым рэктарам стаў Яўген Капусцянскі.
 
У 1970-я гады на заводзе адбылася пераарыентацыя вытворчасці. Замест старых балістычных ракет сярэдняга радыусу дзеяння пачалі вырабляцца новыя ракеты марскога базаваннябазіравання. У 1977 годзе ў закрытым горадзе Жалезнагорску адкрываецца Філіял №  2, сфармаванысфарміраваны ў НВА ПМ. Яго кіраўніком быў выбітны савецкі канструктар касмічных апаратаў. Пры ім падрыхтоўка спецыялістаў для аэракасмічнай галіны ў СібДАУ набыла зусім новы выгляд: былі абсталяваныя новыя кафедры, з'явілася ўласнае універсітэцкае абсталяванне, работнікі і студэнты універсітэтаўніверсітэта пачалі ўдзельнічаць у навуковым жыцці Краснаярскага рэгіёна і СССР.
 
У 1983 годзе рэктарам стаў Генадзь Белякоў, расійскісавецкі навуковец і педагог. ЁнЯго дамогся таго, штонамаганнямі ў навучальнай установе былі сфармаваныясфарміраваны новыя кафедры і пачалі наладжвацца адносінысувязі з іншымі ўніверсітэтамі СССР. У 1989 годзе пры ўдзеле Белякова завод-втнуВТНУ КПІ набыўатрымаў незалежнасць і стаў называцца Краснаярскім інстытутам касмічнай тэхнікі (КIКТ). Праз тры гады КIКТ быў перайменаваны ў Сібірскую аэракасмічную акадэмію (САА). У 1996 годзе акадэміі было прысвоена імя Рашатнёва.
 
У 2002 годзе САА зрабіласястала Аэракасмічным універсітэтам. У гэты час рэктар Белякоў працягвае развіццё універсітэтаўніверсітэта, пашыраючы структуру факультэтаў і кафедраў, адкрывае філіялы ў іншых гарадах Расіі. З 2010 года рэктарам стаў Ігар Кавалёў, які працягвае курс Белякова.
 
== Спасылкі ==