Дафніс і Хлоя: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 52:
Дафнісавы бацькі, меўшы чацвёра малых, былі ўпэўненыя, што апошняе дзіця не такое і патрэбнае, а кошт, каб падняць ято на ногі, ва ўсе часы дарагі, і немаўля адкінута. Але неспадзявана хвароба адначасна забірае дваіх. I ў доме чуваць ужо толькі адзін галасок.
Апісвае ў рамане аўтар сельскае жыццё, лагоднасць звычаяў, мяккасць характараў. Тут угадваецца туга гарадскога чалавека па сельскіх мясцінах, дзе адпачывае душа ў прасторы палёў і пашаў, дзе ёсць месца рэху, дзе цешыць вуха
Дафніс і Хлоя ў канцы рамана, ужо адшукаўшы сваіх бацькоў, не застаюцца ў горадзе, а вяртаюцца ў вёску, каб жыць здаровым жыццём, праўдзіваю, а не прыдуманаю працаю і кахаць.
| |||