Мікола Шыла: Розніца паміж версіямі

Скончыў [[Маладзечанская настаўніцкая семінарыя|Маладзечанскую настаўніцкую семінарыю]]. Падчас вучобы ўдзельнічаў у нелегальным з'ездзе вучняў настаўніцкіх семінарыяў Беларусі, за рэвалюцыйную дзейнасць быў асуджаны ў 1906 і да 1908 адбываў пакаранне ў Мінскай турме. Як сябра [[БСГ]] двойчы абіраўся ў яе ЦК. З 1909 супрацоўнічаў з газетай [[Наша ніва (1906)|«Наша ніва»]]. Удзельнічаў у рабоце [[Беларускі музычна-драматычны гурток у Вільні|Беларускага музычна-драматычнага гуртка]] ў [[Вільня|Вільні]]. У час вучобы ў [[Пецярбург]]у сябра Пецярбургскага таварыства студэнтаў-беларусаў, прымаў удзел у яго культурна-грамадскай рабоце: спяваў у хоры, выступаў у спектаклях, танцаваў, у тым ліку ў [[Першая беларуская трупа|трупе І. Буйніцкага]]. У кастрычніку 1917 дэлегат III з'езда БСГ у Мінску. У 1918 сябар [[Рада БНР|Рады БНР]]. У 1918—19 настаўнічаў у [[Будслаўская беларуская гімназія|Будслаўскай беларускай гімназіі]]. З 1921 зноў у Вільні, удзельнік беларускага руху. Член [[Беларускі нацыянальны камітэт, Вільня|Беларускага нацыянальнага камітэта]]. Рэдагаваў газету «Змаганне». Як «зіц-рэдактар» беларускай перыёдыкі шматразова арыштоўваўся польскай адміністрацыяй, сядзеў у Лукішскім астрозе. У час ІІ сусветнай вайны працаваў на культурна-асветнай ніве. Удзельнічаў у [[Другі Усебеларускі кангрэс|II Усебеларускім кангрэсе]]. З 1944 жыў у Германіі. Быў адным з рэдактараў часопіса беларускай эміграцыі «Шляхам жыцця». Пакінуў успаміны, у тым ліку пра [[Я. Купала|Я. Купалу]], [[Б. Эпімах-Шыпіла|Б. Эпімах-Шыпілу]] і інш.