Антыкамунізм: Розніца паміж версіямі

'''Антыкамуні́зм''' — сукупнасць ідэалогій і палітычных дактрын, накіраваная супраць [[камунізм|камуністычных]] ідэяўідэй, палітычных арганізацыяўарганізацый і камуністычных аднапартыйных рэжымаў.

Найболей уплывовым і актуальным для сусветнай палітыкі антыкамунізм быў у перыяд пасля [[1917]] года. Ён з'яўляўся цэнтральным, сістэмаўтваральным элементам ідэалогіі і практыкі расійскага «[[Белы рух|белага руху]]», [[нацысцкая Германія|нацысцкай Германіяй]], «Заходняга блоку» ў эпоху «[[Халодная вайна|Халоднай вайны]]». У гэты перыяд камуністычная ідэалогія асацыявалася перш за ўсё з адной са звышдзяржаваўзвышдзяржаў — [[СССР]] (хоць далёка няне ўсе марксісты і камуністы света падтрымлівалі сучасную ім ідэалогію Савецкага Саюза), а антыкамунізм, адпаведна, з [[антысаветызм]]ам. Пасярод заходняга блока часоў Халоднай вайны жорсткі антыкамунізм супрацьстаяў, у сваю чаргу, сілам, якія лічылі магчымымі мірнае суіснаванне з сацыялістычнымі дзяржавамі і [[канвергенцыя|канвергенцыю]] сістэм. Буйнымі ідэолагамі антыкамунізма ў [[1980-я]] гады былі [[Рональд Рейган]] (глядзіце таксама [[дактрына Рейгана]]) і [[Маргарэт Тэтчер]].

Сярод накірункаў, якія прытрымліваліся антыкамуністычнай ідэалогіі, былі [[анархізм]], [[фашызм]], [[нацыяналізм]] розных краін і напрамкаў (кітайскі [[Гаміньдан]], рэжым [[Франсіска Франка]]), традыцыйны аўтарытарны [[кансерватызм]] і [[манархізм]], [[лібералізм]], ідэалогія шматлікіх рэлігіяўрэлігій (у тым ліку [[каталіцызм|Каталіцкай царквы]], а таксама [[ісламскі фундаменталізм]]). Часам гэтыя ўплывы спалучаліся (напрыклад, у рыторыцы Рейгана аб'ядноўвалася ліберальная ідэалогія з па-хрысціянску кансерватыўнай).