Мікалай Паўлавіч Сапега: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ZéroBot (размовы | уклад)
др r2.7.1) (робат дадаў: ru:Сапега, Николай Павлович
др clean up using AWB (7893)
Радок 72:
З [[Кодзень|кодзенскай]] лініі магнацкага роду [[Сапегі|Сапегаў]] гербу «[[Ліс (герб)|Ліс]]», сын [[Павел Сапега (памёр у 1579)|Паўла]] і Алены, дачкі князя [[Юрый Іванавіч Гальшанскі-Дубравіцкі|Юрыя Іванавіча Гальшанскага-Дубравіцкага]].
 
У [[1545]]—[[1546]] гадах навучаўся ў [[Лейпцыгскі ўніверсітэт|Лейпцыгскім]] і ў [[1547]]—[[1548]] гадах у {{Артыкул у іншым раздзеле|Albertus-Universität Königsberg|Каралявецкім|de}} унівэрсытэтахуніверсітэтах. Як ротмістр коннай харугвы ўдзельнічаў (з [[1561]] годугода) у [[Лівонская вайна|Інфлянцкай вайне 1558—1582 гадоў]]. У [[1564]]—[[1568]] гадах працягваў вайсковуюваенную кар’еру на той жа вайне. Ва ўзнагароду за ўдзел у [[Бітва на рацэ Уле|бітве пад Чашнікамі 26 студзеня 1566]] названы [[маршалак гаспадарскі|маршалкам гаспадарскім]]. У [[1576]] годзе незадоўга да смерці бацькі фактычна выконваў урад [[ваяводы новагародскія|ваяводы новагародскага]]. [[9 ліпеня]] [[1576]] годугода [[Спіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Спіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Стэфан Баторы]] прызначыў яго [[ваяводы менскія|ваяводам менскім]]. Пазней [[3 красавіка]] [[1588]] годзе прызначаны [[ваяводы берасцейскія|берасцейскім]] ''«па смерці [[Гаўрыла Гарнастай|Гаўрылы Гарнастая]]»'', а [[10 кастрычніка]] таго ж году [[ваяводы віцебскія|віцебскім ваяводам]] ''«па смерці [[Станіслаў Пац|Станіслава Паца]]»''. Падпісаў акт [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]] ў [[1569]] годзе. Быў паслом [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] да імператара [[Максіміліян II|Максіміліяна II]], ад якога атрымаў тытул графа [[Свяшчэнная Рымская імперыя|Свяшчэннай Рымскай імперыі]] і кавалера [[Ордэн Залатога руна|Залатога руна]]. Разам з {{Артыкул у іншым раздзеле|Wojewodowie mazowieccy|ваяводам мазавецкім|pl}} Станіславам Крыцкім (паводле іншых звестак з Тышкевічам) у [[1577]]—[[1578]] гадах быў паслом да цара [[Іван Жахлівы|Івана Маскоўскага]].
 
У часы безкаралеўя ў верасні [[1586]] быў адным з тых сенатараў, якія звярнуліся з лістом да маскоўскіх баяраў дзеля перамоваўперамоў аб уніі [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] з [[Маскоўскае княства|Маскоўскім княствам]]. У [[1587]] падтрымаў кандыдатуру [[Жыгімонт Ваза|Жыгімонта Вазы]]. Падчас берасцейскага сойміку ў [[1596]] годзе падтрымаў імкненні [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] далучыцца да антытурэцкай лігі.
 
У [[1580]] годзе швагер Мікалая Сапегі [[Астафій Валовіч]] замовіў на іх абодвух трохгадовы кантракт з каралем на варэнне солі ў [[Кодзень|Кодні]] з каралеўскіх {{Артыкул у іншым раздзеле|Żupa solna|жупаў|pl}} у {{Артыкул у іншым раздзеле|Kopalnia soli Wieliczka|Велічке|pl}} і {{Артыкул у іншым раздзеле|Kopalnia soli Bochnia|Бохні|pl}}. Падобныя кантракты у [[1584]] годзе Мікалай атрымаў на рускія {{Артыкул у іншым раздзеле|Żupa solna|жупы|pl}}, а ў [[1597]] годзе зноў на {{Артыкул у іншым раздзеле|Żupy krakowskie|кракаўскія|pl}}. Абодва гэтыя кантракты праз год былі спыненыя з незразумелых прычынаў.
Радок 91:
Пахавалі Мікалая Сапегу ў касцёле Св. Ганны ў [[Кодзень|Кодні]].
 
{{зноскі}}
== Крыніцы ==
{{Зноскі}}
 
== Літаратура ==
Радок 98 ⟶ 97:
* Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
* Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.
* Літаратура{{Крыніцы/ЭВКЛ}}
 
== Спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
[http://mariusz.eu.pn/genealogia/rody/sapiehowie03.html Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай]