Неметалы: Розніца паміж версіямі

[[Атам]]ы [[Інертныя назыгазы|інертных газаў]] хімічна амаль неактыўныя, іншыя Н. вызначаюцца высокай [[Электраадмоўнасць|электраадмоўнасцю]] і, далучаючы [[Электрон|электроны]], утвараюць [[Іён|простыя аніёны]] (напрыклад, Cl-, O2-) або, разам з іншымі [[Хімічны элемент|элементамі]], [[Іён|складаныя]] (напрыклад, SO42-, PO43-). Большасць [[Аксід|аксідаў]] Н. мае [[Кіслата|кіслотны характар]] і ім адпавядаюць [[Кіслата|кіслародзмяшчальныя кіслоты]].

Толькі два Н. — [[вуглярод]] і [[сера]] былі вядомыя ў [[Старажытнасць|старажытнасці]]. У [[13 ст.]]. быў атрыманы ў [[Простыя рэчывы|свабодным выглядзе]] [[мыш’як]], у [[17 ст.]] — [[вадарод]] і [[фосфар]]; у канцы [[18 ст.]] — [[кісларод]], [[азот]], [[хлор]], [[тэлур]]; у 1-й палове [[19 ст.]] — [[бром]], [[ёд]], [[селен]], [[крэмній]], [[бор]]. Атрымаць у [[Простыя рэчывы|свабодным выглядзе]] [[фтор]] і ізаляваць [[інертныя газы]] здолелі толькі ў канцы [[19 ст.]]. [[Астат]] атрыманы штучна ў [[1940]] [[Год|годзе]].