Беларуская АЭС: Розніца паміж версіямі

З-за абгрунтаванай [[Чарнобыльская катастрофа|постчарнобыльскай]] радыефобіі насельніцтва Беларусі праекты будаўніцтва былі замарожаныя, кіраўніцтва дзяржавы абвясціла фактычны мараторый на ўзвядзенне АЭС. Грамадзянам было абяцана правядзенне рэферэндуму па гэтым дэлікатным пытанні<ref>[http://www.eprussia.ru/pressa/articles/3996.htm Программа-минимум и программа-максимум Александра Лукашенко]</ref> <ref>[http://naviny.by/rubrics/economic/2006/09/01/ic_news_113_258203/ Лукашенко: решение о строительстве АЭС будет приниматься с учетом мнения народа]</ref>. Яшчэ ў [[2003]] кіраўніцтва Беларусі лічыла, што адсутнічае дастатковая матывацыя для прыняцця рашэння аб будаўніцтве АЭС<ref>[http://www.president.gov.by/press13015.html Александр Лукашенко провел совещание по вопросам обеспечения надежной работы энергетического комплекса страны]</ref>. Аднак імклівае развіццё негатыўных тэндэнцый на сусветным рынку энерганосьбітаў вымусіла беларускі ўрад прыняць безальтэрнатыўнае рашэнне будаваць Беларускую АЭС.

Канчатковае палітычнае рашэнне аб будаўніцтве было прынята [[15 студзеня]] [[2008]] на пасяджэнні Савета Бяспекі Рэспублікі Беларусь<ref name="Рада">[http://www.president.gov.by/by/press50069.print.html Развіццё атамнай энергетыкі з’яўляецца важнейшым фактарам забеспячэння энергетычнай бяспекі краіны]// Прэс-служба Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. [[15 студзеня]] 2008</ref>. Аднак, свой подпіс пад адпаведнаю Пастановаю [[Аляксандр Лукашэнка]] паставіў толькі праз 15 дзён, 31 студзеня<ref name="Пастанова">[http://www.president.gov.by/by/press50820.print.html Пастанова Савета Бяспекі Рэспубілкі Беларусь № 1 ад 31 студзеня 2008 г.]// Прэс-служба Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. [[31 студзеня]] [[2008]]</ref>.

Увод у эксплуатацыю планаваўся ў [[2015]]. Пад канец [[2007]] з'явіліся прагнозы сканчэння будаўніцтва АЭС не ў 2015, а ў 2020<ref>[http://naviny.by/rubrics/economic/2007/10/11/ic_articles_113_153313/ На участиеўчастие в строительстве АЭС в Литве Минск не заявлялся]</ref> (рацыянальную карэкцыю, верагодна, зрабіў [[Урад Рэспублікі Беларусь]]).

Выказана меркаванне, што ў якасці генеральнага праектавальніка будучай АЭС мусіць выступаць беларуская арганізацыя<ref>[http:// name="naviny.by"/rubrics/economic/2007/10/11/ic_news_113_278437 Беларусь рассматривает три группы зарубежных компаний в качестве участников строительства АЭС]</ref>. [[15 лістапада]] 2007 ім стала Праектнае навукова-даследчае рэспубліканскае ўнітарнае прадпрыемства «БелНДПІЭнергапрам» (РУП «БелНДПІЭнергапрам»)<ref name="Цімашпольскі">Мілена Ануфрыёнак. [http://news.belta.by/by/print?id=185591 Беларусь прыцягне ў якасці міжнароднага эксперта па будаўніцтву АЭС Кіеўскі інстытут "Энергапраект"]// Беларускае тэлеграфнае агенцтва. 15 лістапада 2007</ref>.

Галоўным староннім (міжнародным) экспертам па маніторынгу будаўніцтва АЭС вызначаны Кіеўскі навукова-даследчы праектны інстытут «Энергапраект»<ref name="Цімашпольскі">Мілена Ануфрыёнак. [http://news.belta.by/by/print?id=185591 Беларусь прыцягне ў якасці міжнароднага эксперта па будаўніцтву АЭС Кіеўскі інстытут "Энергапраект"]// Беларускае тэлеграфнае агенцтва. 15 лістапада 2007</ref>. Гэтая арганізацыя праектавала [[Ігналінская АЭС|Ігналінскую АЭС]], выступала генеральным праектыроўшчыкам [[Ровенская АЭС|Ровенскай АЭС]], АЭС у Венгрыі і інш.

З улікам дыстанцыі магчымага размяшчэння АЭС ад населеных пунктаў, ахоўных экалагічных зон, міжнародных авіятрас, магістральных трубаправодаў была складзена «карта адхіленых тэрыторый», у якую трапіла каля 50% тэрыторыі краіны, у т.л. амаль уся [[Мінская вобласць]]. На астатняй тэрыторыі былі вызначаны 54 патэнцыяльныя пункты (малая шчыльнасць насельніцтва і прывязка да вадаёмаў, здольных забяспечыць тэхнічнай вадой АЭС магутнасцю звыш 4 млн. кВт). Былі адхіленыя [[Віцебская вобласць]] (вялікае люстра вады, але малы вадазбор) і басейн [[рака Прыпяць|Прыпяці]] (неспрыяльныя геалагічныя ўмовы, высокі ўзровень грунтовых вод). З 54 пунктаў выбралі шэсць, а з іх пад канец 1990-х — тры.<ref> [http://bdg.press.net.by/1998/98_03_12.449/atomn1.htm Подобраны три практически идеальных площадки для Белорусской АЭС]</ref>.

На [[2007]], былі папярэдне вызначаны дзве найбольш прыдатныя для будаўніцтва АЭС пляцоўкі (плошчай каля 10 км²): асноўная — Краснапалянская (Быхаўскі пункт) і рэзервная — Кукшынаўская (Шклоўска-Горацкі пункт) і атрыманы неабходны аб'ём інфармацыі для распрацоўкі «Абгрунтавання выбару пункта размяшчэння АЭС» і «Хадайніцтва аб папярэднім узгадненні месца размяшчэння АЭС» (дэкларацыя аб намерах)<ref>Информационный бюллетень Администрации Президента Республики Беларусь — № 7 (122), 2006. — С. 72.</ref>. Ад Дубровенскага пункта адмовіліся. Разглядаўся і варыянт будаўніцтва ў [[Гродзенская вобласць|Гродзенскай вобласці]] на мяжы з [[Літва|Літвой]]. Па словах намесніка старшыні Прэзідыума НАН У.Цімашпольскага, пры выбары пляцоўкі Беларусь «разглядае і палітычную падаплёку, але галоўнае — гэта бяспека АЭС»<ref>[http://naviny.by/rubrics/economic/2007/09/06/ic_news_113_276520/ Беларусь может построить свою АЭС на границе с Литвой] </ref>.

* 2009: Запыт на крэдыт у 9 млрд. дол. ЗША (з якіх 6,5 млрд. плануецца патраціць на будаўніцтва самой станцыі, а астатняе — на стварэнне інфраструктуры)накіраваны урадуўраду Расійскай Федэрацыі<ref>[http://news.tut.by/economics/146867.html Белорусская АЭС может стать долгостроем]</ref>.

Падрыхтоўка спецыялістаў будзе весціся ў трох базавых універсітэтах: [[Беларускі нацыянальны тэхнічны універсітэтўніверсітэт|Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце]] (факультэт энергетычнага будаўніцтва), [[Беларускі дзяржаўны універсітэтўніверсітэт|Беларускім дзяржаўным універсітэце]] (фізічны факультэт), [[Беларускі дзяржаўны універсітэтўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі|Беларускім дзяржаўным універсітэце інфарматыкі і радыёэлектронікі]].

== У СецівеСпасылкі ==