Віктар Іванавіч Анікін: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
untagged isolated. |
др →Біяграфія: clean up, replaced: ы у → ы ў (4) using AWB (7893) |
||
Радок 24:
== Біяграфія ==
[[Выява:Žalgiris Stadium05.JPG|left|Стадыён «Спартак»|thumb]]
Скончыў архітэктурны факультэт [[Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы
|аўтар =
|частка = Аникин Виктор Иванович
Радок 43:
}}.</ref> па спецыяльнасці «архітэктар-праекціроўшчык жылых і грамадскіх будынкаў» у [[1940]] годзе. Быў прызваны ў армію. Удзельнічаў у [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайне]].
З [[1946]] года Анікін працаваў у [[Горад Вільнюс|Вільнюсе]] раённым архітэктарам, затым творчым кіраўніком ў праектных арганізацыях. За гады працы ў [[Літва|Літве]] ён стварыў шэраг праектаў буйных грамадскіх будынкаў: стадыён «Спартак» (пасля [[Стадыён Жальгірыс|стадыён «Жальгірыс»]]), адміністрацыйныя будынкі міністэрстваў лясной прамысловасці і прамысловасці будаўнічых матэрыялаў; прымаў удзел у праектаванні будынка Педагагічнага інстытута (цяпер [[Віленскі педагагічны
[[Выява:VPU palace.jpg|[[Віленскі педагагічны
[[Выява:Vokieciu5 and 7.JPG|Шматкватэрны жылы дом ([[Вуліца Вокечу|Вокечу]])|thumb]]
Анікін таксама распрацаваў у суаўтарстве з іншымі архітэктарамі шэраг серый тыпавых праектаў жылых дамоў, якія атрымалі распаўсюд у будаўніцтве Літвы.
У [[1958]] годзе архітэктар пераехаў у [[Мінск]]. З [[1960]] а працаваў у інстытуце «Белдзяржпраект». З [[1964]] года выкладаў у Беларускім палітэхнічным інстытуце (цяпер [[Беларускі нацыянальны тэхнічны
== Асноўныя працы ==
| |||