{{DEFAULTSORT:Макараў Аляксандр Аляксандравіч}}'''Аляксандр Аляксандравіч Макараў''' ({{lang-ru|Александр Александрович Макаров}}) ([[1845]]—[[1915]]), дзяржаўны дзеяч [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], міністр унутраных спраў ([[1911]]—[[1912]]), міністр юстыцыі ([[1916]]—[[1917]]).
Скончыў [[Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны універсітэтўніверсітэт]] і стаў служыць у міністэрстве правасуддзя. Даслужыўся да Грамадскага Абвінаваўцы, і пасля стаў кіраўніком раённага суда. У [[1906]] ён быў прызначаны кіраўніком апеляцыйнай інстанцыі [[Горад Харкаў|Харкава]]. У [[1906]] годзе ён быў прызначаны памочнікам міністра ўнутраных спраў паліцыі пад Сталыпінам до таго часу, пакуль не быў прызначаны імператарскім сакратаром у [[1909]]. Ён быў прызначаны міністрам унутраных спраў у 1911 пасля забойства Сталыпіна па рэкамендацыі Какоўцава. Пакінуў пост у снежні 1912 пасля [[Ленскі растрэл|Ленскага растрэла]] і нязгоды рэгулявання прэсы. У апошнія месяцы [[1916]] года быў прызначаны на пост міністра юстыцыі, на якім знаходзіўся да лютаўскай рэвалюцыі 1917 года. Ён быў арыштаваны і забіты бальшавікамі ў [[1919]].
