Ян Юр’евіч Глябовіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вырашэнне неадназначнасцяў using AWB (7794)
др clean up using AWB (7893)
Радок 1:
'''Ян Юр'евіч ГЛЯБОВІЧ''' (~[[1480]] — [[{{ДС|23 красавіка]] [[|4|1549]]}}) — [[ВКЛ|вялікалітоўскі]] дзяржаўны дзеяч. Староста жыжморскі, мсціслаўскі, бабруйскі, барысаўскі, радашковіцкі, ваявода віцебскі (з [[1529]]), вялікі пісар літоўскі (з 1530), ваявода полацкі (з [[1532]]), [[ваяводы віленскія|ваявода віленскі]] (з [[1542]]), [[вялікі канцлер літоўскі]] (з [[1546]]).
 
Паходзіў з магнацкага роду [[род Глябовічаў|Глябовічаў]]. Сын [[Юрый Глебавіч Глябовіч|Юрыя Глябовіча]], ваяводы смаленскага, маці невядомая. З 1516 г. — маршалак каралеўскі. Належаў да прыхільнікаў двара, быў даверанай асобай кар. [[Бона Сфорца|Боны]]. У 1522 г. падтрымаў гарантаванне [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонту Аўгусту]] заняцця вялікакняскагавялікакняжацкага стальца. Староста мсціслаўскі і радашковіцкі (узг. 1527). У 1529 г. Я. Ю. Глябовіч у ліку камісараў па ўдакладненні мяжы паміж ВКЛ і [[Польшча|Каронай]]. З 1529 г. — ваявода віцебскі. Вялікі пісар літоўскі (узг. 1530). З 1532 г. — ваявода полацкі.
 
Паводле [[Попіс 1528 годугода|Попісу 1528 годугода]], з сваіх і жонкавых маёнткаў выстаўляў 148 коней, а з маёнткаў сваіх «паней» яшчэ 88 коней. Прымаў удзел у [[Вайна Маскоўскай дзяржавы з Вялікім княствам Літоўскім, 1534-1537|вайне з Маскоўскай дзяржавай]] (1534—1537). Перад пачаткам ваенных дзеянняў, дасылаў з [[Полацк]]а здабытыя праз шпегаў даведкі пра падзеі ў [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржаве]]. Улетку 1535 Я. Ю. Глябовiч разам з [[Ян Радзівіл, (1474—1522)|Янам Радзiвілам]] і [[Юрый Алелькавіч|Юрыем Алелькавічам]], кіраваў адной з трох груповак войска ВКЛ, якая павінна была пад Полацкам падтрымаць дзеянні галоўнай арміі, але прадухіліць страты [[Себеж]]а не здолела. У лютым 1536 разам з гетманам [[Андрэй Няміровіч|А. Няміровічам]] Я. Ю. Глябовіч спрабаваў вярнуць Себеж, але няўдала.
 
У снежні 1536 на чале пасольства ездзіў у [[Масква|Маскву]], куды прыбыў 11 студзеня 1537 г. Пасольству не ўдалося заключыць мір з вяртаннем страчанага ў 1514 [[Смаленск]]а. Было заключанае перамір'е на 5 гадоў, пры гэтым за ВКЛ заставаўся [[Гомель]], а за Маскоўскай дзяржавай — Себеж і [[Севершчына]]. У 1542 зноў з пасольствам у Маскве, перамір'е працягнутае на 7 гадоў. Па вяртанні з Масквы, атрымаў староствы Бабруйскае і Барысаўскае. У тым жа 1542, пасля смерці [[Альбрэхт Гаштольд|Альбрэхта Гаштольда]], прызначаны ваяводам віленскім. З 1546 — вялікі канцлер літоўскі.