Беларускі гурток студэнтаў Пецярбургскай каталіцкай духоўнай акадэміі: Розніца паміж версіямі

Ініцыятарамі стварэння гуртка ў 1911-12 былі беларускія студэнты [[Генрык Бэта]] (у 1912 вярнуўся на радзіму), [[Люцыян Хвецька]], [[Павел Пякарскі]]. Фармальнае яго заснаванне адбылося ў 1913. Сярод іншых у гурток увайшлі Станіслаў Шырокі, Ян Францук, [[Вінцэнт Гадлеўскі]], [[Андрэй Цікота]], Ігнат Жаўняровіч. З восені 1914 членамі гуртка сталі новыя студэнты акадэміі: [[Адам Станкевіч]], [[Віктар Шутовіч]], [[Карл Лупіновіч]] і [[Міхал Пятроўскі]]. У 1914 беларускі гурток налічваў 11 членаў (усяго ў акадэміі было 70 студэнтаў). У 1915 прыбылі Антон Матвейчык і [[Антон Неманцэвіч]], у 1916 — Павел Хоміч, у 1917 — Язэп Пяткевіч. З вясны 1915 лік гурткоўцаў пачаў змяншацца: частка студэнтаў закончыла 4-гадовы курс вучобы, шэраг быў вымушаны яе спыніць. Выпускнікі прызначаліся духоўнымі ўладамі на розныя пасады на абшары Магілёўскай архідыяцэзіі, пераважна ў Беларусі.