Прагматызм

Прагматызм (ад ст.-грэч. Πράγμα, родны склон πράγματος - «справа, дзеянне») — філасофская плынь, якая базуецца на практыцы, як крытэрыі ісціны і сэнсавай значнасці. Яго паходжанне звязваюць з імем амерыканскага філосафа XIX стагоддзя Чарльза Пірса, які першым сфармуляваў «максіму» прагматызму. Далей прагматызм развіваўся ў працах Уільяма Джэймса, Джона Дзьюі і Джорджа Сантаяны. Сярод асноўных напрамкаў прагматызму вядомыя інструменталізм, фалібілізм, антырэалізм, радыкальны эмпірызм, верыфікаціянізм і інш.