Антоні Пулаўскі: Розніца паміж версіямі

'''Антоні Пулаўскі''' ({{ДН|9|3|1747}} — {{ДС|26|2|1813}}) — дзяржаўны дзеяч [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]], паходзіў са шляхецкага роду герба «Слепаўрон». Сын [[Юзаф Пулаўскі|Юзафа Пулаўскага]]. Удзельнік [[Барская канфедэрацыя|Барскай канфедэрацыі]]. У [[1769]] г. трапіў у расійскі палон, быў у зняволенні ў [[Кіеў|Кіеве]], [[Казань|Казані]], [[Арэнбург]]у. Удзельнічаў у задушэнні {{нп3|Паўстанне Пугачова|паўстання|ru|Крестьянская война (1773—1775)}} [[Емяльян Іванавіч Пугачоў|Е. Пугачова]], за што яму было дазволена вярнуцца на радзіму ([[1775]]). Пасол на сеймы [[1778]], [[1784]], [[1786]] гг. Быў правадніком расійскай палітыкі ў Рэчы Паспалітай, праціўнікам прагрэсіўных рэформ, [[Канстытуцыя 3 мая 1791|Канстытуцыі 3 мая 1791 г.]] Стаў адным з лідэраў [[Таргавіцкая канфедэрацыя|Таргавіцкай канфедэрацыі]], у [[1793]] г. у [[Брэст|Берасце]] і [[Гродна|Горадне]] выконваў абавязкі яе маршалка. Пасля [[Рэч Паспалітая#Падзелы Рэчы Паспалітай|3-га падзелу Рэчы Паспалітай (1795)]] жыў на [[Валынь|Валыні]].

 

[[Катэгорыя:Род Пулаўскіх]]