Бжастоўскія: Розніца паміж версіямі

###### [[Міхал Адамавіч Бжастоўскі|Міхал]] (?—1800), сын Адама. Староста пунскі, даўгоўскі, аранскі, каняўскі. Пасол на соймы 1782,1784.

#### [[Юзаф Бжастоўскі|Юзаф]] (?—сак. 1745), сын Яна Уладзіслава. Пісар вялікі ВКЛ з 1715; староста быстрыцкі.

###### [[Міхал Геранім Бжастоўскі|Міхал Геранім]] (17.4.1762, г. Нясвіж—1806), сын Станіслава. Скончыў Берасцейскі піярскі калегіум. Стараста менскі з 1787. Пасол на Чатырохгадовы сойм 1788—92, прыхільнік рэформ. У час праўлення Таргавіцкай канфедэрацыі арыштаваны. Удзельнік паўстання 1794, чл. Найвышэйшай Літоўскай рады (ува-ходзіўу складдэпутацыі бяспекі). Пасля 1795 маршалак шляхты Завілейскага пав., з 1801 — Віленскай губ.

##### [[Павел Ксаверый Бжастоўскі|Павел Ксаверый]] (30.3.1739, мяст. Мосар Ашмянскага пав.— 17.11.1827), сын Юзафа. 31758 вучыўся ў Рыме ў Калегіум Кліменцінум. Канонік віленскі ў 1755—73, пісар вялікі ВКЛ у 1762—74, святар з 1763, рэферэндар духоўны ВКЛ у 1774—87, архідыякан віленскі з 1823. Мецэнат, фінансаваў выданне кніг езуіцкай, піярскай i базыльянскай друкарнямі ў Вільні. Пераклаў з італьян. мовы кн. «Навука для новых спаведнікаў» («Nauka dla nowych spowied-ników», Вільня, 1765—66), з франц. мовы кнігі Б.Грасіяна «Універсальны чалавек» («Cziowiek uniwersalny», Вільня, 1765) i Дзюамеля дзю Мансо «Праца аб сельскай гаспадарцы» («Dzieło o rolnictwie», т. 1—2, Вільня, 1770—73). Аўтар кн. «Генеалагічныя паведамленні аб доме Бжастоўскіх» («Wiadomość genealogiczna o domie Brzostowskich», на розных мовах, 1776, 1796, 1818). У 1767 набыў маёнтак Мерач у Віленскім пав. (перайменаваў яго ў Паўлава), дзе правёў радыкальныя сац.-эканам. рэформы, увёў самакіраванне сялян (гл. Паўлаўская рэспубліка). Рэформы апісаўу кн. «Ўставы для добрага парадку i павіннасцей аселых людзей у маёнтку Паўлава ці Мерач, прадпісаныя ў 1771 r.» («Ustawy stosujące się do dobrego porządku i powinności osiadłych ludzi w dobrach Pawłowie czyli Mereczu, przepisane r. 1769», Вільня, 1771, 2-e выд. 1791), «Лісты ананіма, якія апісваюць камісію вольных паўлаўскіх валашчан са сваім дзедзічам, ксяндзом Бж., экс-рэферэн-дарам ВКЛ» («Listy anonima, opisujące komisją wolnych włościan pawłowskich z dziedzicem swoim, ks. Brz., eks-referendarzem WXL», без месца i года выдання). Пасля З-ra падзелу Рэчы Паспалітай (1795) прадаў Паўлава, жыў у Дрэздэне, Рыме. Пасля вяртання пробашч у Рукойнях каля Вільні.