Скончыў класічную гімназію ў [[Вільня|Вільні]] (1897), паступіў на факультэт філасофіі [[Ягелонскі ўніверсітэт|Ягелонскага ўніверсітэта]] ў Кракаве. Але абмежаванасць сродкаў прымусіла праз 2два гады пакінуць вучобу. Да 1912 жыў у вёсцы Перасека Мінскага пав.павета, дзе знаходзіўся маёнтак, які ён атрымаў у спадчыну ад маці. Фатаграфіяй зацікавіўся ў 1905 выпадкова, калі яго жонка атрымала ў падарунак фотаапарат. На лёс Я. Булгака як фатографа паўплываў мастак [[Фердынанд Рушчыц]], з якім Я. Булгак пазнаёміўся ў 1910. Намаганнямі Ф. Рушчыца Я. Булгак стаў віленскім гарадскім фатографам. Безумоўны мастацкі ўплыў Ф. Рушчыца на творчасць Я. Булгака, менавіта пад яго ўплывам адбылося пераўтварэнне фатографа-аматара ў фатографа-прафесіянала. Перад тым як заняць пасудупасаду гарадскога фатографа, Я. Булгак прайшоў практыку ў ГерманіюГерманіі ў вядомага дрэздэнскага партрэтыста [[Хуга Эрфурт]]а ({{lang-de|[[:de:Hugo Erfurth|Hugo Erfurth]]}}), пабываў у розных мастацкікмастацкіх суполках, дзе пазнаёміўся з сімвалістамі і імпрэсіяністамі з Германіі і Францыі. У 1912 Я. Булгак заснаваў у Вільні атэлье фатаграфіі з мэтай фотафіксацыі мясцовых помнікаў архітэктуры. Пераважная частка яго творчасці звязаная з [[Вільня]]й і Віленшчынай, ён таксама дакументаваў помнікі і пейзажы іншых частак тагачаснай Польшчы,. большасцьБольшасць яго калекцыі зробленая ў 1912—1915, але нават падчас нямецкай акупацыі ў 2-ю сусветную вайну Я. Буглак не пераставаў фатаграфаваць. Серыю сваіх здымкаў ён змясціў у часопісе «Вестник фотографии», уз якім супрацоўнічаў у 1913—1914. У доме Я. Булгака на плошчы Э. Ажэшкі захоўвалася калекцыя з 10 тыс. фотаздымкаў, з іх каля 6 тыс. — Вільні і Віленшчыны,. калекцыяКалекцыя амаль цалкам згарэла ў 1944. У 1919—1939 кіраваў фатаграфічнай лабараторыяй пры факультэце мастацтваў [[Універсітэт Стэфана Баторыя|Універсітэта Стэфана Баторыя]] ў Вільні. Меў вялікі ўплыў на творцасць віленскіх фотамастакоў, якія цалкам перанялі погляды Я. Булгака на мастацтва,. гэтыГэты ўплыў абумовіў развіццё фатаграфіі як мастацтва на Віленшчыне і на тэрыторыі не толькі Заходняй Беларусі, але і ўсёй Польшчы. Быў абраны заснавальнікам Віленскага і Польскага фотаклубаў і Польскага фатаграфічнага таварыства. У 1944, пасля бамбардыровак, Я. Булгак пакінуў Вільню. З 1945 пераехаў з сям'ёй жыў у Варшаву, дзе дакументаваў ваенныя разбурэнні, а таксама помнікі на захадзе Польшчы. Быў адным з заснавальнікаў Саюза польскіх фотамастакоў, пэўны час яго першым прэзідэнтам і старшынёй кваліфікацыйнай камісіі. У Варшаве, пры дапамозе дырэктара Народнага музэюмузея Станіслава Лорэнца, адбылася і першая пасляваенная выстава Я. Булгака «''Варшава. 1945 г. у выявах Яна Булгака''».
