Манастыр: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
трохі дапісаў |
+ датум з кляштараў |
||
Радок 1:
{{тое самае|кляштар}}
{{вызнч|1=Манаст{{*|ы}}р}}, {{вызн2|1=кл{{*|я}}штар}}<ref>Найчасцей у дачыненні да каталіцкага манастыра.</ref> ({{lang-el|monastērion}} "келля пустэльніка", {{lang-pl|klasztor}}): рэлігійная абшчына манахаў ці манашак у хрысціянстве (апроч пратэстантызму), індуізме, будызме, ісламе
'''Таксама:''' тэрыторыя, храм і ўсе будынкі, якія належаць такой абшчыне. Бываюць мужчынскія і жаночыя. {{таксама|*}}: [[манаства]].
У [[Старажытны Егіпет|Старажытным Егіпце]] існавалі з сярэдзіны 1 тыс. да н.э. (культ [[Серапіс]]а), у Індыі — з 2—1 тыс. да н.э.
Радок 5 ⟶ 8:
У Рымскай імперыі хрысціянскі манаскі рух распаўсюдзіўся з 4 ст. ({{таксама}}: [[кіновія]]). Першы хрысціянскі манастыр быў заснаваны Пахоміем на востраве на рацэ Ніл. Неўзабаве з'явіліся і жаночыя манастыры. Манастыры хутка распаўсюдзіліся, асабліва ва ўсходніх вобласцях, і пачаткова, да [[Халкідонскі сабор|Халкідонскага]] сабора (5 ст.) існавалі незалежна ад біскупаў адпаведных епархій. У 6 ст. у Усходняй Рымскай імперыі было забаронена і пустэльніцтва.
== У Беларусі ==
''Літ.:'' {{крыніцы/Свянціцкая 1985}}. С.122,123.▼
Каталіцкія манастыры ў ВКЛ узніклі неўзабаве пасля хрышчэння Літвы (1387) і былі тады нешматлікімі. Крыніцы даюць пра іх часам супярэчлівыя звесткі. Найболей старажытныя: францысканцаў у Пінску (1396) і Ашмянах (1505), аўгусцінцаў у Быстрыцы (цяпер Астравецкі раён), Брэсце і Гродне (заснаваны Вітаўтам), бернардзінцаў у Вільні (1471), Гродне і Полацку (1498). Большасць іх заснавана ў перыяд [[Контррэфармацыя, Рэч Паспалітая|Контррэфармацыі]], іх фундатарамі былі каралі Рэчы Паспалітай, магнаты (Сапегі, Глябовічы, Радзівілы, Пацы і іншыя), шляхта.<ref>Паводле: ??? {{крыніцы/БелЭн|9}}</ref>
{{зноскі}}
[[ang:Mynster]]
| |||