Цішыня: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 3:
Адносная цішыня карысная для здароўя, таму стомленым і хворым людзям раяць пазбягаць гучных шумаў. Але гукі ў дыяпазоне ад 20 да 60 дб станоўча ўплываюць на [[чалавек|чалавека]].<ref name="cztotakoje">[http://shkolazhizni.ru/archive/0/n-229 Что такое тишина?]{{ref-ru}}</ref> Лічыцца, што чалавек не можа пачуць абсалютную цішыню, бо ў любым выпадку будзе чуць гук уласнага [[сэрца]].
Аўстралійскі псіхолаг-эвалюцыяніст і музыказнаўца Язэп Жарданія лічыць, што для сацыяльных жывёлаў (у тым ліку, для чалавека) цішыня можа з'яўляцца прыкметай небяспекі. Шмат якія сацыяльныя жывёлы выкарыстоўваюць, здавалася б, выпадковыя гукі для камунікацыі. <ref name ="Jordania">Macedonia, J. (1986). Individuality in the contact call of the ring-tailed lemur (Lemur catta). American Journal of Primatology, 11, 163-179 {{ref-en}}</ref> Гэта сумесь розных гукаў, якія суправаджаюць штодзённае жыццё жывёлаў (напр., гукі харчавання), з іх дапамогаю члены групы захоўваюць аўдыёкантакт паміж сабой. Некаторыя сацыяльныя жывёлы ў выпадку небяспекі "цішэюць", сігналізуючы сваім маўчаннем пра сітуацыю. [[Чарльз Дарвін]] апісваў такія паводзіны ў групах дзікіх [[конь|канёў]], буйной рагатай жывёлы. <ref name="Darwin>Charles Darwin (2004). The Descent of Men. London: Penguin Books. pg. 123.{{ref-en}}</ref>
{{зноскі}}
{{стаб|}}
| |||