Лявон Лявонавіч Більдзюкевіч: Розніца паміж версіямі

'''Лявон (Ляонт) Лявонавіч БІЛЬДЗЮКЕВІЧ''' ([[{{ДН|18 студзеня|6(18). 1]].[[|1895]]|6}}, мяст. Івянец Мінскага пав., цяпер г.п. [[Івянец]] Валожынскага раёна  — [[{{ДС|18.|8]].[[|1942]]}})  — беларускі педагог, матэматык, грамадскі дзеяч.

Скончыў Мінскую гімназію (1913), Кіеўскі універсітэт (1917), педагагічныя курсы пры Кіеўскай навучальнай акрузе (1918), курс па эканоміцы Кіеўскага камерцыйнага інстыттута (1919). У 1914 друкаваўся ў газеце [[Наша ніва (1906)|«Наша ніва»]] (апавяданне «Гадзюка»). У 1917-18 уваходзіў у кіеўскі беларускі культурна-асветны гурток «Зорка». 3 чэрвеня 1919 у [[Мінск]]у, загадчык Мінскай школы сляпых, дзе перавёў навучанне на беларускую мову. У час польска-савецкай вайны 1919-20 член [[ЧБНК|Часовага Беларускага нацыянальнага камітэта]] ў Мінску, удзельнічаў у працы Беларускай школьнай рады Міншчыны, у распрацоўцы навучальных праграм для беларускай пачатковай школы. 3 кастрычніка 1919 выкладчык Мінскай беларускай гімназіі, уваходзіў у камісію пры [[Мінскі беларускі педагагічны інстытут|Мінскім беларускім педагагічным інстытуце]] па распрацоўцы беларускай матэматычнай тэрміналогіі. Пераклаў на беларускую мову падручнікі па матэматыцы: «Аснаўныя пачаткі арыфметыкі» К. Цыгельмана (1920), зборнікі арыфметычных задач М. Шапашнікава, М. Вальцава (1921) і С. Валасковіча (1922, ч. 1-2). 3 1921 член прыродазнаўчага аддзялення Тэрміналагічнай камісіі [[Інбелкульт]]а, удзельнічаў у апрацоўцы беларускай навуковай тэрміналогіі па матэматыцы, касмаграфіі і фізіцы, супрацоўнік часопісаў «Школа и культура Советской Белоруссии», «Вестник Народного комиссариата просвещения» і «Зоркі». 3 1923 выкладчык Бабруйскага, з 1925  — Рагачоўскага беларускага педагагічных тэхнікумаў. 3 1930 у Мінску, працаваў у Інстытуце торфу БССР, выкладаў у [[БНТУ|Беларускім політэхнічным інстытуце]] і [[БДУ]]. 22.7.[[1938]] арыштаваны па т.зв. справе [[Саюз вызвалення Беларусі, справа|«Саюза вызвалення Беларусі»]], 15.8.1939 асуджаны на 5 гадоў папраўча-працоўных лагераў. Паводле афіцыйных звестак, памёр на Калыме. Рэабілітаваны ў [[1956]].