Вікіпедыя

Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Дарава): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
tagged isolated of cluster кальцо2.
арфаграфія
Радок 7:
[[9 сакавіка]] [[1618]] года рашэннем віленскага біскупскага капітула «''…дадзена капу хвоек з маёнтка Лук на касцёл, што будуецца ў Дараве''».
 
ПадчасіПадчас [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай 1654—1667 гадоў|Трынаццацігадовай вайны]] [[1654]]—[[1667]] храм быў знішчаны. Нешта здарылася і са святаром, бо туды быў накіраваны «камендар».
 
Вядома, што новы касцёл ''Узнясення Найсвяцейшай Дзевы Марыі'' быў адбудаваны ў [[1841]].
 
Напярэдадні [[Першая Сусветная вайна|Першай Сусветнай вайны]], сталага пробашча не было. Абавязкі выконвалі розныя ксядзыксяндзы з іншых парафій, сярод якіх і беларускі каталіцкі святар [[Фабіян Абрантовіч]].
 
НапярэданіНапярэдадні набліждэннянабліжэння фронту ў [[1915]] парафіяне началена чале з кс. Казімірам Ёдка знялі званы з вежаў касцёла і ўтапілі іх у Шчары. Пад час баявых дзеянняў вёска разам з касцёлам была знішчана.
 
У [[1926]] годзе а. Казімір Ваньковіч здолеў збудаваць капліцу, дзе адпраўляў набажэнствы.
 
У [[1931]] у Дараве новы пробашч [[Станіслаў Шаплевіч]]. Ён актыўна далучаецца да будовы новага касцёла. Праект храму распрацаваў інжынер з [[Баранавічы|Баранавіч]] Браніслаў Іванчык. З бетонных нямецкіх бліндажоў мясцовымі жыхарамі высякаюцца блокі на муры касцёлу.
Радок 21:
У [[1936]] годзе згарэла дараўская каплічка. Гэта надало імпэту парафіянам і [[15 жніўня]] [[1938]] года біскуп Пінскі [[Казімір Букраба]] асвяціў храм.
 
Пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР у [[1939]] кс. Шаплевіч вымушаны быў хавацца. Яго перахоўвалі мясцовыя парафіяне з розных вёсак і хутароў. З прыходам немцаў да [[1942]] года Шаплевіч аднавіў набажэнствы ў касцёле, але пасляізноўпасля ізноў вымушаны быў хавацца, бо немцы мелі падазрэнні на яго ў сувязях з [[Армія Краёва|Арміяй Краёвай]].
 
Пад час баёў [[1944]] года савецкія войскі абстралялі касцёл з гармат. Сцены з бліндажоў вытрымалі. (Пад час рэстаўрацыі ў 90-я ў адным з муроў знайшлі неразарваны снарад).
 
КсянзаКсяндза Шаплевіча з прыходам савецкіх войскайвойскаў мясцовыя жыхары працягвалі хаваць. [[НКВД]] затрымала яго толькі [[1 мая]] [[1947]] годзе ў в. [[Літва, Баранавіцкі раён|Літва]]. Ксёндз быў асуджаны як амерыканскі шпіён да 25 гадоў вязніцы і высланы ў [[Інта|Інту]].
 
У [[1956]] годзе Шаплевіч вызваліўшыся не з’ехаў у Польшчу, а вярнуўся ў родную парафію. Аднак харам з [[1949]] года выкарыстоўваўся як склад. Шаплевіч праводзіў набажэнствы ў прыватных дамах і ў капліцы в.[[Макееўшчына]] (да [[1960]]). Пасля смерці ксядзаксяндза ў 1975 годзе людзі працягвалі патрабаваць вяртання касцёлу. Таму савецкія ўлады пспрабаваліпаспрабавалі храм знішчыць. 3 жніўня 1986 быў здзейснены падпал, але згарэў толькі дах. Пасля ўлады спрабавалі разбурыць сцены, але муры з нямецкіх бліндажоў не паддаліся.
 
У [[1990]] касцёл вярнулі вернікам. Урачыстая рэкансекрацыя храма адбылася [[15 жніўня]] [[1992]] пры ўдзеле [[Казімір Свёнтак|Казіміра Свентака]].
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Касцёл_Унебаўзяцця_Найсвяцейшай_Дзевы_Марыі_(Дарава)"