'''Другі закон [[Ісак Ньютан|Ньютана]]''' вызначае сувязь між уздзеяннем на цела ([[матэрыяльнаяматэрыяльны кропка|матэрыяльную кропкупункт]]) і характарам яго [[механічны рух|руху]]. Закон сцвярджае, што вынікам дзеяння [[сіла|сілы]] ёсць [[паскарэнне]], якое [[простая прапарцыйнасць|проста прапарцыйна]] гэтай сіле і адваротна прапарцыйна [[маса|масе]] цела.
Сучасная фармулёўка:
''Паскарэнне, што атрымлівае [[матэрыяльнаяматэрыяльны кропкапункт]], ёсць рэзультатам дзялення [[сіла|сілы]], што ўздзейнічае на яго на ягоную [[маса|масу]].''
<math>\vec a = \frac {\vec F} {m}</math>
Калі на [[матэрыяльнаяматэрыяльны кропка|матэрыяльную кропкупункт]] дзейнічае некалькі сіл, то паскарэнне, якое янаён атрымае, ёсць [[вектарная сума|вектарнай сумай]] паскарэнняў, што атрымлівае матэрыяльнаяматэрыяльны кропкапункт згодна з гэтым законам ([[прынцып суперпазіцыі]]). Здабытак гэтага паскарэння і масы матэрыяльнайматэрыяльнага кропкіпункта ёсць [[раўнадзейная сіла|раўнадзейная]] гэтых сіл, якая роўная іх вектарнай суме. У такім разе другі закон Ньютана выглядае наступным чынам:
<math>\vec a = \frac {\Sigma \vec F} {m}</math>
Радок 15:
<math>\vec F = m \vec a = m \frac {d\vec v} {dt} = \frac {dm\vec v} {dt} = \frac {d\vec p} {dt}</math>
Такім чынам, другі закон Ньютана вызначае, што [[вытворчая]] імпульса матэрыяльнайматэрыяльнага кропкіпункта па часе складае сілу, што дзейнічае на яеяго.
Другі закон Ньютана дзейнічае як у [[інерцыяльная сістэма адліку|інерцыяльных]], так і ў [[неінерцыяльная сістэма адліку|неінерцыяльных сістэмах адліку]], але пры гэтым уў неінерцыяльных сістэмах неабходна ўводзіць [[сіла інерцыі|сілы інерцыі]], дзеянне якіх абумоўлена паскораным рухам сістэмы адліку.
