|
Другі пласт сфарміраваны ў 6 тысячагоддзі да н. э. старажытнейшымі [[Еўропа|еўрапейскімі]] [[земляробства|земляробамі]], якія, аднак, таксама займаліся ловам [[рыбы]] і [[малюскі|малюскаў]].
Трэці і чацьвёртычацвёрты пласты належаць [[Салютрэйская культура|салютрэйцам]] і [[неандэртальцы|неандэртальцам]].
[[Гібралтар]] - першае месца, дзе ў [[1848]] г. быў знойдзены [[чэрап]] жанчыны-неандэртальца, таму знаходка неандэртальскай стаянкі не выклікала асаблівай сенсацыі. Аднак знаходкі [[1997]] - [[2005]] гг. паказалі, што неандэртальцы маглі жыць тут 23360±320 гадоў таму. Такім чынам, пячора Горама стала вядома як апошняе ў свеце месца, населенае неандэртальцамі.
Папуляцыя горамскіх неандэртальцаў не была вялікай. Лічаць, што яна ніколі не перавышала 15 асобаўасоб. Мясцовасць вакол пячоры ў тую пару адрознівалася разнастайнасцю - [[гара|горы]], [[пясок|пяшчаныяпясчаныя]] выдмы і [[балота]]. [[Міжземнае мора|Мора]] знаходзілася ў 4,5 км. [[Клімат]]ычныя ўмовы на тэрыторыі Гібралтара заставаліся мяккімі, у той час як на астатняй тэрыторыі [[Еўропа|Еўропы]] адбывалася значнае пахаладанне, якое дасягнула максімумамаксімуму 30 тысяч гадоў таму. З гэтым пахаладаннем і скарачэннем [[лес|лясоў]] звычайна звязваюць выміранне неандэртальцаў, якія ўжывалі ў ежу пераважна [[мяса]] і маглі з-за сваіх фізічных уласцівасцяў паляваць на буйных жывёлін толькі з блізкай адлегласці. У [[тундра|тундры]] і ў [[стэп]]авых раёнах гэта было немагчыма. Але горамскія неандэртальцы дэманстравалі добрую прыстасаванасць да зменаўзмен. Яны палявалі на горных [[Казуля|коз]] і [[Алені|аленяў]], дробную дзічыну, ужывалі рыбу, [[марскія чарапахі|чарапах]], малюскаў і [[птушкі|птушак]]. Той факт, што акрамя ядомых відаў птушак, былі знойдзены птушкі-драпежнікі, выклікаў [[гіпотэза|гіпотэзу]], што неандэртальцы лавілі іх для назапашвання [[пер'я]], якое выкарыстоўвалі як упрыгожванне. Яны ўмелі апрацоўваць камень, выраблялі даволі складаныя прылады працы.
==Ахова==
|
