Аляксей Мікітавіч Трубяцкой: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 3:
У 1618 годзе атрымаў чын стольніка. Ваявода ў Табольску (1629), Астрахані (1633). З 1642 года — камандуючы арміяй на паўднёвай мяжы Рускай дзяржавы.
 
Удзельнічаў у перамовах з польскім і шведскім пасольствамі ў 1647 годзе, у сакавіку 1654 года сустракаўся з пасламі [[Багдан Хмяльніцкі|Багдана Хмяльніцкага]] і агаворваў умовы ўваходжання Украіны ў склад Расіі. Напачатку [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай, 1654-1667|руска-польскай вайны 1654—1655 гадоў]] Трубяцкой камандаваў паўднёвайпаўднёва-заходняй групоўкай рускай арміі, якая захапіла шэраг гарадоў і мястэчак ўсходняй часткі ВКЛ і ў арміяйПанямонні. У 1656 годзе камандаваў войскамі, якіяна ўзялішведскім фронце, пасля 10-дзённай аблогі ўзяў Юр'еў, а затым захапілітаксама крэпасці Марыенбург і Нейгаузен, Кексгольм (Карэла) і Нотэбург (Арэшак).
 
У 16591659—1660 гг. годзеузначальваў Трубяцкойцарскую зноўадміністрацыю на Украіне, удзельнічаў у ваенныхбаявых дзеяннях на Украіне супраць гетмана [[Іван Выгоўскі|І. Выгоўскага]], які перайшоў на бок Рэчы Паспалітай. Камандаваў рускімі войскамі ў Канатопскай бітве. У 1662 годзе ўдзельнічаў у задушэнні [[Медны бунт|Меднага бунту]] ў Маскве. За паспяховыя дзеянні узнагароджаны вотчынай — горадам Трубчэўскам з паветам і тытулам «валадара Трубчэўскага» (1660). Пасля гэтага, фармальнаФармальна застаўшыся камандуючым войскам, Аляксей Нікіціч не ўдзельнічаў у баявых дзеяннях, а быўзаставаўся пры двары.
 
== Літаратура ==
* Сагановіч Г. Невядомая вайна: 1654—1667. — Мн.: Навука і тэхніка, 1995.
 
{{DEFAULTSORT:Трубяцкой Аляксей Нікіціч}}