Васіль Рыгоравіч Супрун: Розніца паміж версіямі

Скончыў тры курсы СлонiмскайСлонімскай настаўнiцкайнастаўніцкай семiнарыiсемінарыі (1944). З 1944 да 1947 працаваў дырэктарам iі настаўнiкамнастаўнікам у школах вёсак МiжэвiчыМіжэвічы iі ГлоўсевiчыГлоўсевічы СлонiмскагаСлонімскага раёна. У маі 1946 разам з сябрамiсябрамі М.РакевiчамРакевічам, М.Чыгрынам, А.Гардзейкам iі iншымііншымі стварыў у СлонiмеСлоніме беларускую патрыятычную падпольную групу «Чайка». Арыштаваны 6 чэрвеня 1947. Амаль паўгода знаходзіўся ў баранавiцкайбаранавіцкай следчай турме «Крывое кола» iі мінскай «амерыканцы». 21 лістапада 1947 Ваенны трыбунал войскаў МУС Беларускай акругiакругі ў Мінску паводле артыкулаў 63-1 iі 76 КК БССР (здрада радзiмерадзіме iі антысавецкая агiтацыяагітацыя) асудзiўасудзіў Супруна на 25 гадоў пазбаўлення волiволі iі 5 гадоў паражэння ў правах з канфiскацыяйканфіскацыяй маёмасцiмаёмасці. Пакаранне адбываў у лагерах IнтыІнты iі [[Варкута|Варкуты]]. У зняволенні падтрымлiваўпадтрымліваў тайную мiжлагернуюміжлагерную перапiскуперапіску з паэтэсай [[Ларыса Геніюш|Ларысай ГенiюшГеніюш]]. Вызвалены паводле рашэння КамiсiiКамісіі Вярхоўнага Савета СССР ад 16 чэрвеня 1956 са зняццёмзняццем судзiмасцiсудзімасцi iі з дазволам вярнуцца ў Беларусь. У СлонiмСлонім вярнуўся ў снежні 1956, дзе адразу быў узяты на спецулiкспецулік з забаронай працаваць па спецыяльнасцiспецыяльнасці. Вымушаны быў пакiнуцьпакінуць Слонім; працаваў будаўніком. З 1963 праводзіў даследаванні археалагічных помнікаў. З 1968 навуковы супрацоўнiксупрацоўнік Брэсцкага абласнога краязнаўчага музея. У 1969 скончыў гістарычны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута. Нягледзячы на перашкоды, у канцы 1980-х г. здолеў прабіцца ў друк са сваёй палiтычнайпалітычнай паэзiяйпаэзіяй. Член СП Беларусі з 1995.

* За смугою часу: ДаследаваннiДаследаванні iі меркаваннiмеркаванні. Мн., 1994;

* Незабыўныя «ксiвыксівы»: Вершы з падпольнай канцлагернай перапiскiперапіскі з Ларысай ГенiюшГеніюш. Гродна, 1998;

* Жыць для БеларусiБеларусі: Вершы. Мн., 1998.